پله برقی

استانداردهای استپ های پله برقی

استانداردهای استپ های پله برقی

GUIDELINE INTRODUCTION این آیین نامه نتیجه تلاش اعضای انجمن حمل و نقل عمومی آمریکا( APTA ) در بخش آسانسور و پله برقی طی سمینار های متعدد و در طول چند سال اخیر می باشد. هدف این آیین نامه تعیین ویژگی پله برقی های پرکار بمنظور تامین نیاز سیستم حمل و نقل آمریکای شمالی است. انجمن حمل و نقل عمومی امریکا قصد دارد تا از طریق این آیین نامه و پشتیبا نی های فنی در زمینه طراحی و ساختار شرایطی را برای عرضه پله برقی ها ی ایمن , سرویس مطمئن در ساعت پیک مصرف پرکار و کارکرد در شرایط نا مناسب را فراهم آورد. اعضای این گروه متشکل از سازندگان سیستم های حمل و نقل ,سازندگان قطعات و اجزای پله برقی و مشاوران می باشند.
دقت کنیم این نوع آیین نامه نمی تواند و نبایستی بعنوان یک مرجع استاندارد بکار گرفته شود.
بخش اول
کلیات
۱-۱- توضیحات کلی
این بخش پیش نیاز های طراحی , ساخت , نصب و تست پله برقی های پرکار را مشخص مینماید.
تعاریف :
۱- SUBSTANTAIL COMPLETION
زمانی که پله برقی آماده استفاده شده است اگر چه کارگاه تکمیل شده یا نشده باشد
۲- FINAL ACCEPTANCE
زمانی که کارفرما پله برقی را با تمام ملزومات اریه شده تایید کرده
۳-Interim maintenance
۴- Beneficial use
۵- Revenue service
۶- Notice to procced ( NTP )
۱-۲- STRUCTURAL REQUIREMENTS
فروشنده بر اساس نقشه ها موجود سازه اصلی پله برقی با زاویه مناسب و ستون میانی را آماده می نماید.
محل ستون میانی پله برقی مطابق نقشه توسط نصاب مشخص میگردد. ž جزییات و محاسبات پله برقی توسط نصاب به کارفرما جهت تایید ارایه میگردد.
نیرو های وارد بر نشیمنگاه های پله برقی در نقشه ها مشخص میگردد. ž محاسبات مربوط به زلزله با یستی براساس موقعیت منطقه و اطلاعات مهندس سازه ساختمان انجام گیرد.ž
محاسبات زلزله براساس طراحی بار APTA که در این آیین نامه آمده است انجام خواهد گرفت.
توضیح : مطالبی که در بالا بدان اشاره شده است برای این است که سازنده پله برقی از تمام شرایط پروژه مطلع بوده و طراحی خود را با توجه به آن انجام دهد
۱-۳- Enviromental Requirements
توضیح : نصب داخلی پله برقی عبارت است محیط هایی مثل فرودگاه ها و فضا هایی که هوای آن کنترل می شود و مسایل خوردگی وجود ندارد.
نصب خارجی شامل تمام ایستگاه های مترو و ایستگاه های اتوبوس که در معرض هوا آزاد قرار دارد یا ندارد
نیاز سازه اصلی پله برقی به گرمکن برقی برای تمام نصب ها باید مورد بررسی انجام گیرد.
پله برقی های پرکار بایستی قادر باشند که همواره در شرایط محیطی زیر کار نمایند
نصب داخلی : پله برقی های پرکار داخلی طوری طراحی میگردند تا در درجه حرارت بین ۵ تا ۱۲۰ درجه فارنهایت و وجود گرد و غبار بطور مرتب کار کنند.
نصب خارجی : پله برقی های پرکار خارجی طوری طراحی میگردند که علیرغم در معرض بودن هوای طبیعی شامل نور مستقیم آفتاب, باران, لجن , برف , یخ , نمک ž رسوبات , گرد و غبار , خس و خاشاک و کلیه موادی که باعث خورندگی می شوند در درجه حرارت بین ۱۰- تا ۱۰۵ درجه فارنهایت بطو مداوم کار کنند
۱-۴- Fire Protection
استفاده از چوب و قطعه ای از چوب در این پله برقی مجاز نیست.
سیم های بکار رفته در این پله برقی از نوع LSHF ( LOW SMOKE HALOGEN FREE )
استفاده از PVC در نصب این پله برقی مجاز نمی باشد
۱-۵- Job Condition
گرمکن و هواکش چاله در صورت لزوم توسط نصاب تعبیه میگردد.
نصاب پله برقی موارد ایمنی که توسط کارفرما اعلام میگردد را بدون شارژ هزینه اضافی رعایت مینماید

AS BUILT DRAWING :
نصاب مسئول تغییر نقشه ها با توجه اجرای نهایی کار در تمام موارد سازه, معماری, الکتریکی, مکانیکال و… می باشد. ž METHODOLOGY : نصاب باید مراحل نصب را طی برنامه به کارفرما اعلام نماید.
۱-۶- Quality Assurance
بطور منظم طراحی, مصالح, ساخت, رواداریها, نیروی کار و تستهای پله برقی مطابق کد و استاندارد های اشاره شده توسط ناظرین تایید میگردد.
جوشکاری : کلیه عملیات جوشکاری بر اساس ملاحظات استاندارد های جوشکاری که قبلا به آن اشاره شد انجام خواهد گرفت.
همه پله برقی های پر کار با عرض مفید ۸۰ یا ۱۰۰ سانتیمتر و زاویه ۳۰ درجه عرضه می گردد.
هر پله برقی باید دارای یک پلاک دایمی بر روی تابلو کنترل خود داشته باشد که ظرفیت , سرعت, گشتاور ترمز, سریال نامبر کارخانه, تاریخ ساخت و شماره اختصاصی کارفرما بر روی آن نوشته شده باشد
بطور منظم طراحی, مصالح, ساخت, رواداریها, نیروی کار و تستهای پله برقی مطابق کد و استاندارد های اشاره شده توسط ناظرین تایید میگردد.
جوشکاری : کلیه عملیات جوشکاری بر اساس ملاحظات استاندارد های جوشکاری که قبلا به آن اشاره شد انجام خواهد گرفت. همه پله برقی های پر کار با عرض مفید ۸۰ یا ۱۰۰ سانتیمتر و زاویه ۳۰ درجه عرضه می گردد.
هر پله برقی باید دارای یک پلاک دایمی بر روی تابلو کنترل خود داشته باشد که ظرفیت , سرعت, گشتاور ترمز, سریال نامبر کارخانه, تاریخ ساخت و شماره اختصاصی کارفرما بر روی آن نوشته شده باشد
بخش دوم
محصول
تمام پله برقی ها باید توسط یک کارخانه تولید شود.
مشخصات عمومی پله برقی ها .
ارتفاع بالا بری
زاویه شیب حد اکثر ۳۰ درجه
عرض مفید پله ۸۰ ویا ۱۰۰ سانتیمنر
سرعت حد اکثر ۵۰ سانتیمتر در ثانیه.
تعداد پله های مسطح در ابتدا و انتها که برای ارتفاع تا ۱۰ متر ۳ عدد و برای بیش از ۱۰ متر ۴ عدد در نظر گرفته می شود.
سرعت حرکت موقع سرویس و تعمیرات نباید بیش از ۲۵ درصد سرعت نامی پله برقی باشد.
بار استاتیکی وارد بر هرپله ( پله هایی که در شیب قرار دارند ) برای ۱ متر عرض برابر است با ۳۰۶ کیلوگرم و برای ۸۰ سانتیمتر برابر است با ۲۴۵ کیلوگرم.
نیروی دینامیکی ترمز هر پله در جهت حرکت پایین ( پله هایی که در شیب قراردارند) برابر است با ۱۴۵ کیلو گرم برای عرض ۱ متر و ۱۱۶ کیلوگرم برای عرض۸۰ سانتیمتر.
نیروی وارد شده به موتور با حداقل بار وارده بر هر پله (پله هایی که در شیب قرار دارند) برای عرض ۱ متر برابر است با ۱۴۵ کیلوگرم و برای ۸۰ سانتیمتر برابر است با ۱۱۶ کیلوگرم.

۲-۱- CONTROLS AND SAFETY DIVICES

پله برقی ها دارای یک سویچ درایستگاه بالا و پایین که برروی دک داخلی نصب میگردد
هر سویچ دارای یک پلاک دایمی است که بر روی آن استارتینگ و جهت مشخص شده است. این سویچ طوری عمل می نماید تا در موقع توقف ،پله برقی را آرام و نرم متوقف نماید بدون اینکه جهت حرکت تغییر کند.
قطعات ایمنی در این پله برقی بیش از استاندارد ASME A17.1 یک دکمه توقف اضطراری قفل شو در چاله بالا و پایین پله برقی در نظر گرفته شده است یک سویچ ایمنی برای اطمینان از بسته شدن دریچه های ایستگاه بالا پایین پله برقی در نظر گرفته شده است. ۳-
Balustrade,Skirt Panels,and Decking
پوشش نرده و دامنه پله برقی از ورق استینلس استیل ۳۱۶ با ضخامت ۳ میلیمتر در نظر گرفته شود.
پوشش ها با اندازه یکسان ساخته شوند که در صورت لزوم بتوان جابجا کرد.
نحوه نصب پوشش ها طوری باشد که در موقع بازرسی و یا سرویس بسادگی قابل باز کردن باشند
پوشش ها طوری باشد که دو نفر بسادگی و بدون ابزار خاص بتوانند آنرا باز کنند
در صورتی که از پیچ برای بستن پوشش ها استفاده شده است حتما از پیچ های خینه دار سر تخت استفاده گردد.
در صورتی که ضخامت فریم هایی که پوشش به آن متصل میشود از یک چهارم اینچ کمتر است باید واشر و یا اسپیسر ی با همین ضخامت به ان اضافه شود.
صفحات پوششی دک باید از ورق استینلس استیل ۳۱۶ با ضخامت ۲ میلیمتر ساخته شده باشند.
صفحات پوششی بین پله برقی ها باید تحمل بار زنده معادل ۱۷۵ پوند در هر فوت مربع را داشته باشند بدون تغییر شکل دایمی .
تمام صفحات پوششی باید بر روی فریم فولادی نصب گردند.
۲-۳- Electrical Equipment
موتور اصلی پله برقی از نوع اینداکشن موتور با استارتر است با ولتاژ ۳ فاز ۴۸۰ ولت ۶۰ هرتس.
موتور ها باید دارای فن خنک کننده برقی باشد.
کلاس حفاظتی موتور IP 55 و گروه ایزوله F می باشد.

کنترلر

۲-۳- MATERIAL
استینلس استیل بکار رفته در پله برقی:
بصورت فرم داده شده و گرد تیپ ۳۰۴ یا ۳۱۶ ASTM A-276 و برای لوله ها ۵۵۴
A  بصورت ورق, صفحه و تسمه تیپ ۳۰۴ برای نصب داخلی و ۳۱۶برای نصب خارجی
اتصالات بکار رفته در پله برقی: کلیه اتصالات مثل پیچ باید دارای مهره های قفل شو و یا واشر فنری و یا خورشیدی باشند.
مقاومت در مقابل خوردگی اتصالات باید مساوی ویا بیشتر از قطعات قابل اتصال باشد.
۲-۵- Finishes
استینلس استیل ها : پرداخت شماره ۴ FINISH ASTM A-480
آلومینیم ریخته گری و اکسترود شده : پرداخت در حد نورد تجارتی
۲-۶- Galvanizing
ورق های فولادی :
سایر قطعاتی که باید گالوانیزه شوند :
۱-اسکلت اصلی پله برقی
۲- قطعات ریختگی مثل پوسته گیربکس , چرخ زنجیر و نیم دایره های برگشت زنجیر باید بعد از سندبلاست رنگ آمیزی گردند
۳- سایر قطعات فولادی که گالوانیزه نمی شوند باید طی دو مرحله رنگ آمیزی شوند
۴- محور ها و شفت ها باید آبکاری کرومات روی شوند
۵- مسیر جمع آوری روغن و ریل ها از نوع گالوانیزه آن استفاده می گردد.
۲-۷- Mechanical Equipment
ریل های راهنما از پروفیل ویا تسمه های فولادی درست شده اند و نباید بهم جوش داده شوند طوری که بتوان در صورت لزوم هر قسمت را تعویض نمود .
ریل ها باید کاملا در یک راستا بر روی اسکلت اصلی نصب گردند .
ریل ها باید آبکاری شوند و ضخامت ورق آنها در قسمتی که وزن مسافران را تحمل می کنند باید حد اقل ۳ میلیمتر و قسمت پایین ۲ میلیمتر در نظر گرفته شود.
برش ریل ها در قسمت قوس ها بصورت مورب باشد
۲-۸- STEPS
در صورتی که پله ها دارای یک فریم فلزی داخلی است این فریم باید آبکاری کرومات روی شود و یا پس از فسفاته کرد ن رنگ آمیزی گردند.
پله ها باید طوری باشند که تا در صورت لزوم بتوان انها را به راحتی خارج کرد .
رولیک های پله ها باید دارای پوشش POLYURETANE باشند و قطر انها کمتر ۳ اینچ نباشد
. رولیک ها نباید نیاز به روغنکاری مجزا داشته باشندو باید تحمل کار دایمی داشته باشند.
بیرینگ های رولیک ها باید برای کار حداقل ۱۰۰۰۰۰ ساعت را داشته باشند.
واشر و مهره ها بایستی قفل شو باشند.
۲-۹- RATED LOAD
علاوه بر حد اقل پیش نیاز هایی که کد و استاندارد ها بدان اشاره کرده اند هر یک از پله ها باید تحمل ۱۴۵ کیلو گرم بار را برای پله باعرض ۱۰۰ سانتیمتر و ۱۱۶ کیلو گرم بار را برای عرض ۸۰ سانتیمتر داشته باشند با ضریب اطمینان ۸ .
پله ها باید تحمل بار متمرکز و خارج از مرکز را داشته باشند .
پله های آلومینییم از نوع ریخته گری تحت فشار نبای بیش از سه دهم درصد مس داشته باشند.
۲-۷. -۱۰- STEP CHAIN زنجیر ها که از فولاد آبدهی شده ساخته شده اند . یک سیستم اتوماتیک کششی در ایستگاه پایین پله برقی همواره با توجه به بار وارد ه کشش زنجیر را کنترل می نماید.
قفل زنجیر ها باید طوری باشند که بتوان در فاصله هر شش پله زنجیر را باز نمود.
همه رولر ها, شفت ها, پین ها و بوش ها توسط عملیات حرارتی سختکاری شده باشند ظریب اطمینان زنجیر حد اقل ۶ در نظر گرفته شود.
گواهی تست پارگی زنجیر باید ارایه شود یک پوشش حفاظتی در مقابل آب , اشغال و لجن برای زنجیر , ریل های راهنما و رولیک باید در نظر گرفته شود
Combplate Assemblies
شانه های بالا و پایین باید از جنس فلزی باشد که در مقابل سایش و خوردگی مقاوم بوده و ضد سرخوردگی نیز باشد
علاوه بر آن شانه ها باید ویژگی زیر را داشته باشند:
۱- بسادگی قابل تعویض باشند
۲- برای ایمنی و مشخص شدن انتهای پله ها رنگ آنها زرد باشد
۳- شانه ها باید طوری باشند تا بتوان انها را در جهت افقی و عمودی و با دقت بالا تنظیم نمود.
Floor plate
صفحات پوششی دریجه بالا و پایین از جنس استینلی استیل ۳۱۶ در نظر گرفته می شود.
صفحات پوششی باید حداقل بار زنده ۲۵۰ پوند بر فوت مربع را بدون کوچکترین تغییر تحمل نماید.
صفحات پوششی به طریق اکسترود و یا ریخته گری تحت فشار تولید میشوند
صفحات پوششی دارای شیار های راه راه عرضی که از سرخوردگی افراد جلوگیری نماید
ظاهر صفحات پوششی یک هارمونی با پله ها و شانه ها دارد
Gear Box Requirements
بیرینگ دنده های گیر بکس باید بر اساس ABMA L10 برای ۲۰۰۰۰۰ ساعت کارکرد دائمی در نظر گرفته شوند و در یک محفظه روغن بیرینگ ها در داخل محفظه روغن ضد گرد و غبار کار مینمایند
روغن مورد استفاده در گیر بکس از نوع SYNTHETIC ویا مصنوعی می باشد
گیر بکس باید دارای دریجه ای برای خارج کردن روغن باشد.
گیر بکس باید مجهز به سنسوری باشد تا در صورت کاهش روغن ازسطح حداقل از روشن شدن پله برقی جلوگیری نماید
استفاده از تسمه وی شکل و دندانه ای قابل قبول نیست
بیرینگ شفت گیر بکس برای عمر ۲۰۰۰۰۰ ساعت کارکرد در نظر گرفته شود
DRIP PANS
یک سینی فلزی گالوانیزه ۳ میلیمتری برای جمع آوری روغن و گیریس و رطوبت آب در کف اسکلت اصلی قرار میگیرد
روغن های اضافی از طریق این سینی بتدریج در ایستگاه پایین جمع میشود
این سینی جدا از دریچه خروج آب میباشد
۲-۱۵- HANDRIALS
دستگیره های لاستیکی حرکت خود را از سیستم محرکه اصلی ویا از طریق گردش زنجیر می گیرند بنا بر این سرعت حرکت دستگیره لاستیکی و پله ها مساوی است
یک تنظیم کشش دستگیره لاستیکی همواره تماس دستگیره با چرخ محرک ان را تنظیم می کند
علاوه بر ان یک وسیله برای برای آزاد کردن دستگیره جهت تعمیر و یا تعویض در نظر گرفته می شود
. NEWELS
انتهای نرده در ایستگاه بالا و پایین از جایی که دستگیره لاستیکی تغییر جهت حرکت می دهد را newel می گویند
۴-۱۳.- Braking Requirement

ترمز موتور

ترمز بایستی بتواند پله برقی را برقی را در موقع پایین آمدن در شرایط زیر متوقف نماید
۱- عرض پله برقی ۱۰۰ سانتیمر و ۱۴۵ کیلو گرم بار برروی هر پله
۲- عرض پله برقی ۸۰ سانتیمر و ۱۱۶کیلو گرم بار برروی هر پله
کلاس ایزوله سیم پیچ تر مز در گروه F قرار دارد
یک سیستمی لنت های ترمز را از جهت فرسایش کنترل میکند و در صورت ناکافی بودن آن پله برقی از حرکت متوقف می شود STEP BAND LOCK چنانچه برق پله برقی قطع شود یک سیستم بصورت مکانیکی از حرکت پله برقی جلوگیری می نماید در زمان عملکرد ترمز اظطراری پله برقی مجددا استارت نمی کند TRUSSES میزان کمانش اسکلت اصلی پله برقی نباید از ۱/۱۰۰۰ دو تکیه گاه خود باشد تحت بار زنده ۱- ۳۲۰ پوند در هر پله با عرض ۱۰۰ سانتیمتر ۲- ۲۵۶ پوند در هر پله با عرض ۸۰ سانتیمتر از گیریس برای تکیه گاه های کشویی تراس استفاده نمی گردد.یک نشانه دائمی برای محور دو سر اسکلت اصلی پله برقی مشخص نمایید در دو انتهای اسکلت اصلی و در امتداد ریل های راهنمای پله ها علامت گذاری کنید ستون اضافی در زیر و وسط پله برقی برای فاصله کمتر از ۱۵ متر جایز نیست. ۲-۱.jpg شکل ۱۳ ۲-۱۸- Field splices,Connection and Shims اتصالات دائمی ( جوشکاری ) در محل کارگاه نصب باید صلب و محکم و کاملا هم محور باشند تغییرات در پوشش حفاظتی قطعات مثل رنگ و پوشش ضد خوردگی مجاز نمی باشد تمام شیم ها باید از استینلس ۳۱۶ باشند ساپورت شیم ها نباید از ۲ اینچ بیشتر باشند ۲-۱۹- Lubrication System Requirements تمام قطعاتی که نیاز به روغنکاری دارند طی یک سیستم اتوماتیک روغنکاری میگردند روغنکاری در زمانی که پله برقی در حال کار است انجام می گیردد میزان روغنکاری باید قابل تنظیم باشد یک مخزن روغن مجهز به یک شناور کنترل کننده سطح روغن با حداقل ظرفیت برای روغنکاری ماهیانه بکار می رود. مخزن روغن در ایستگاه پایین قرار می گیرد در موارد ضروری ویسکوزیته روغن تنظیم می شود نصاب باید در جعبه کنترلر یک جدول زمانی همراه با محل هایی که باید روغنکاری گردند همچنین نوع روغن را نصب نماید ۲-۲۰- Room Storage Cabinet در صورتی که پله برقی ها از طریق اتاق کنترل باز بینی میشوند کارفرما باید یک کمد قفل دارکه ابعاد آن کمتر از ۲۰ فوت مکعب نباشد. را تهیه نماید بر روی این کمد باید نوشته شود مخصوص کنترل و نصاب در آن نمام نقشه ها, برنامه سرویس های دوره ای, قطعات یدکی, و ابزار ها را نگهداری مینماید. LOCK CYLINDERS تمامی قفل و کلید ها باید به تایید کارفرما برسد کارفرما به اتفاق نصاب بررسی مکنند که نیاز مندی های سخت افزاری تغییر ویا تعویض نشده باشند نصاب مشخصات قفل و کلید ها را به کارفرما اعلام مینماید بخش سوم EXECUTION 3-1- INSTALLATION نصاب پله برقی ها را بر اساس دستورالعمل و نقشه های تایید شده نصب و راه اندازی میکند نصاب ابزار های مخصوص را در کمد مخصوص نصب میکند FIELD TESTING نصاب یک دوره ۷ روزه را جهت اجرای تست وکنترل ( با حضور نماینده کارفرما) به کار فرما اعلام می نماید. نصاب هفت روز جلوتر از تست و کنترل نهایی یک مرجع بازرس محلی را معرفی می نماید نصاب کلیه ابزار مصالح و نیروی انسانی لازم را برای تست و کنترل فراهم میکند ۳-۲- Acceptance Testing Requirements 1- تست ها بر اساس استاندارد ASME A17.2.3 و ضمائم آن انجام می گیرد آزمایش های بدون بار مکانیزم شانه ها باید با یک خط کش بطور دقیق در جهت عمودی و افقی تنظیم شود ترمز : اندازه گیری شتاب منفی حرکت به سمت پایین پله برقی طی ۵ توقف متوالی برای این کار لازم است از ابزار خاص این کار استفاده گردد. برای آزمایش ارتعاش پله برقی بر اساس بند ۱.۰۵عمل میگردد دستگاه اندازه گیری و روش تست در ان مشخص شده است آزمایش با حد اکثر بار ترمز هر پله برقی با ظرفیت کامل بر اساس بند ۲.۰۱.B.-10 تحت تست دینامیکی قرار می گیردو باید فاصله زمانی توقف در جهت پایین مطابق استاندارد ASME A17.1.باشد ۳-۳-تست چهل و چهار ساعت : بعد از تست نهایی هر پله برقی باید بدون هیچ نوع خرابی به مدت ۴۰ ساعت بطور مدام کار کند . در صورتی در این مدت با مشکلی روبرو شد ابتدا مشکل رفع میگردد سپس از ابتدا ۴۰ ساعت جدید شروع میشود. در صورتی که هر کدام از آزمایشهای ترمز با بار یا بدون بار با مشکل رو برو شود هر دو آزمایش ( با همان گشتاور تنظیم شده قبلی) باید تکرار گردد.

نحوه بارگذاری و توزیع بار آسانسور در سازه

 بارگذاری و توزیع بار آسانسور در سازه

مقدار بار بستگی به نوع آسانسور انتخابی دارد. برای بدست آوردن وزن آسانسور با توجه به ظرفیت آن بایستی به جدول شماره 1 پیوست 2 مبحث پانزدهم مقررات ملی ساختمان ( آسانسور ها و پله برقی ) مراجعه نمایید. بر اساس بندی در همین آیین نامه بایستی کلیه نیروی های وارده به سازه بر اثر آسانسور برای لحاظ نمودن ضربه های دینامیکی 100% افزایش یابد.  البته این بار نسبت به بقیه بارهای وارد بر سازه زیاد نیست. میزان بار زنده برابر 400 و میزان بار مرده توسط مشخصات فنی شرکت سازنده مشخص میشود که میتوان بصورت عمومی برای ساختمانهای 5 طبقه 800 تا 1000 کیلو در نظر گرفت و این بارها به نبشی ها و از آنجا به چاله آسانسور انتقال پیدا میکنند و در نهایت بار آسانسور را باید تنها به صورت 4 بار متمرکز به ستون های دور باکس آسانسور (نبشی ها) در طبقه آخر (خرپشته) اعمال نمود.

نحوه انتقال بار آسانسور:

در عمل نیروی آسانسور بین تیر هایی که در اطراف داکت قرار داده می شوند و شاستی آسانسور هم به این تیر ها متصل می گردد منتقل می گردد اما از لحاظ فنی در اطاقک آسانسور تکیه گاه هایی که در اطراف حفره آسانسور قرار دارند و نیروی وزن اطاقک به این تکیه گاه ها وارد می شود نیروی کلی را تحمل می نمایند  آسانسورهای معمولی از چهار عدد نبشی برای دور باکس آسانسور استفاده میشود. این نبشی ها در تراز طبقات به تیرهای سقف مهار میگردند.

اتصال آسانسور به سازه:

سازه آسانسور تنها از یک وجه به سازه اصلی متصل است. برای طراحی اتصالات آسانسور جدولی داریم که به عنوان مثال بیان میکند که اگر ظرفیت آسانسور ما 6 یا 8 نفره است از چه نبشی، از چه ریل راهنمایی، از چه براکتی و … استفاده کنیم.
در مورد نحوه اتصال، بصورت عمومی در ساختمانهای بتنی با قرار دادن plate توی تیر یا هر جایی که قابلیت اتصال دارد بوسیله شاخک هایی نبشی های آسانسور را به آنها جوش میکنند. نبشی فقط نقش ریل دارد و باربر نیست. سازه آسانسور به  مهاربند نیاز ندارد یک دیافراگم داریم با باری محوری که توسط کابل تحمل میشود و به تیر های دور باکس واقع در خرپشته منتقل میشود.

معمولا از مدل سازی اثر آسانسور در etabs صرف نظر میشود. چون سازه آسانسور کاملا جدا از سازه می باشد بهتر است فونداسیون آن نیز بصورت جداگانه طراحی شود. چاله آسانسور باید در تمامی موارد تعبیه گردد و در طراحی پی باید محل چاله آسانسور در نظر گرفته شود.

نحوه مدل کردن چاله آسانسور در SAFE :

چاله آسانسور در نرم افزار Safe تنها یه صورت یک بازشو تعریف شده و با توجه به سادگی طراحی دستی آن امکان پذیر است. همچنین در پی های گسترده با تنظیمات در بخش Detailing می توان آرماتورهای گوشه های بازشو را مطابق آیین نامه بدست آورد .چون نرم افزار SAFE قادر به طراحی در حالتی که در پی اختلاف تراز وجود دارد، نیست و سطح را در یک تراز در نظر می گیرد… شاید بهترین راه طراحی دستی چاله آسانسور باشد، ولی چون چاله آسانسور ابعاد کوچکی دارد می توان عملکرد آن را با پی یکنواخت در نظر گرفت و پی را کلا در یک تراز طراحی کرد….اگر ابعاد چاله آسانسور بزرگ باشد به صورتی که عملکرد آن مجزا از پی باشد می توان چاله را به صورت یک پی مجزا در نرم افزار مدل و طراحی کرد.

مرحله 1) آماده سازی کف چاله آسانسور :

 

الف: جهت نصب آسانسور ارتفاع مورد نیاز از کف چاله تا سطح کف سازی شده اولین توقف آسانسور قبل از بتون ریزی کف چاله حداقل باید 190 cm باشد.

ب: در زمان بتون ریزی کف چاله با عنایت به نقشه سکوهای ضربه گیر زیر کابین و زیر قاب وزنه تعادل 10 cm بتون مگر و 30 cm آرماتوربندی و بتون ریزی می شود و ارتفاع باقیمانده نباید کمتر از 150  آرماتوربندی و بتون ریزی می شود و ارتفاع باقیمانده نباید کمتر از 150cm  شود.

ج: جهت اجرای سکوهای ضربه گیر طبق نقشه های اجرای آرماتورهای انتظار جهت سکوهای ضربه گیر در فونداسیون مذکور پیش بینی می شود.


نکته مهم
: در این مرحله پیش بینی چاه ارت ضروری است.

جهت چاه ارت (Earth) تا رسیدن به رطوبت لازم زمینی، و وصل کردن سیم مربوطه، می توان از چاه اصلی ساختمان جهت ایجاد چاه ارت استفاده نمود و چنانچه این چاه پیش بینی نشده است، در محل مناسب و نزدیک به آسانسور چاهی به عمق حداقل 8/3 متر ایجاد کرد تا به رطوبت زمینی رسید سپس مواد ذیل را

  1. نمک 33%
  2. زغال 33%
  3. پتاسیم 33%
  4. سیم مسی بدون روکش به متراژ مناسب جهت محل مورد انتقال
  5. میله مسی و صفحه مسی ( در بازار به صورت یک مجموعه وجود دارد)
طبق دستورالعمل در چاه حفر شده قرار داده و روی آن را می پوشانیم.

مرحله 2) تهیه نقشه :

چناچه ساختمان در حال احداث می باشد و دسترسی دقیق به ابعاد مورد نیاز چاهک میسر نباشد، نقشه های زیر لازم است

  1. پلان تیپ طبقات شامل پارکینگ – زیر زمین – همکف و طبقات در محل نصب آسانسور
  2. مقطع از چاهک آسانسور با ذکر اندازه های کامل از کف چاله آسانسور تا زیر سقف موتورخانه
  3. پلان پشت بام ساختمان در محدوده چاهک آسانسور به منظور بررسی تأسیسات و تجهیزات احتمالی موجود در اطراف چاهک به شرکت طرف قرارداد ارائه شود
مرحله 3) بتون ریزی کف چاهک:

همانطوریکه در مرحله 1 اشاره شده پس از تکمیل مدارک مورد نیاز (در مرحله 2) با توجه به شرایط ساختمان و نوع آسانسور طرح اجرایی بتون ریزی کف چاهک به شرح ذیل به کارفرما ارائه خواهد شد.

  1. بتون مگر 10 سانتیمتر
  2. بتون آرمه کف و آرماتور بندی 30 سانتیمتر

مرحله 4 ) عملیات آهن کشی( سازه فلزی) چاهک آسانسور:

آهن کشی عبارت است از سازه فلزی در داخل چاهش آسانسور جهت استقرار براکت های مورد نیاز ریل های کابین و ریل های وزنه بر اساس نقشه طراحی شده توسط فروشنده آسانسور که بشرح زیر می باشد:

  1. تهیه نقشه اجرایی آهن کشی کامل چاهک
  2. تهیه لیست آهم آلات مورد نیاز
  3. نصب داربست فلزی مناسب جهت اجرای آهن کشی
  4. انجام آهن کشی با نظارت نماینده فنی شرکت فروشنده یا دستگاه نظارت ساختمان
  5. اجرای ضد زنگ آهن آلات پس از صدور گواهی انجام کار آهن کشی

مرحله 5 )دیوارکشی اطراف چاهک (در صورتیکه قبل از آهن کشن انجام نشده باشد)

الف: سه طرف چاهک (سمت راست –  روبرو – سمت چپ) می بایستی بوسیله دیوارکشی از کف تمام شده اولین توقف تا اطاقک موتورخانه بر روی پشت بام اجرا گردد.

ممکن است دیوارکشی با یکی از روش های زیر برحسب شرایط ساختمان انجام پذیرد:

  1. ورق کشی: که به تناسب فضا از ورق های فلزی _ یا پانل های گچی استفاده می شود
  2. رابتیس بندی: با استفاده از تورهای فلزی مخصوص و اندود کاری روی آن
  3. آجر کشی

ب: انجام اندود دیوار از طرف داخل چاهک بوسیله سیمان – یا خاک و گچ

توضیح:

اگر عملیات کلاف بندی آهن کشی در پشت ستونها و در داخل دیوار قرار می گیرد می بایستی در محل نصب براکت ها بر روی کلافهای افقی فضای خالی مناسب پیش بینی شود تا از تخریب بعدی جلوگیری شود.

جهت اجرای مناسب مورد فوق بر اساس نقشه های درب و ریل که توسط فروشنده آسانسور تهیه می شود امکان پذیر خواهد بود.

در این مرحله اجرای روشنایی داخل چاهک طبق دستورالعمل مربوطه باید انجام شود.


مرحله 6)ایجاد موتورخانه:

اطاق موتورخانه بر حسب ابعاد و نقشه اجرایی فروشنده اجرا می گرددو رعایت ابعاد و اندازه های زیر الزامی است:

  1. ارتفاع از روی کف تمام شده آخرین توقف تا زیر سقف اطاق موتورخانه حداقل نباید کمتر از 6 متر باشد.
  2. اطاق موتورخانه باید درب با عرض ورودی حداقل 80cm داشته باشد.
  3. اطاق موتورخانه باید دارای پنجره جهت تهویه باشد.
  4. نصب هواکش مناسب در موتورخانه (حداقل با فن 250 CFM )
  5. نصب قلاب فلزی در بالای چاهک آسانسور روی سقف موتورخانه مناسب برای حداقل 2000 kg وزن
  6. فضای موتورخانه همیشه باید دمای مناسب داشته باشد (بین 5 الی 40 درجه سانتیگراد)
  7. نصب کپسول آتش نشانی
  8. نصب تابلو برق سه فاز طبق مشخصات مورد تأیید شرکت فروشنده آسانسور در موتورخانه
  9. اجرای کابل کشی برق سه فاز تا موتورخانه جهت نصب به تابلو برق سه فاز
  10. 10چنانچه دو آسانسور در کنار هم قرار دارند باید دریچه ای (Trap Door)به ابعاد حداقل 80×100 cm در سقف موتورخانه (بالای فضای مقابل درب ورودی آسانسور در طبقه آخر ) تعبیه گردد.

 

  1. زیر سقف چاهک در موتورخانه آسانسورهای دوبله دریچه ای به ابعاد 600×500cm برای هر آسانسور تعبیه گردد.

مرحله 7) دورچینی درب طبقات:

بعد از اتمام نصب ریل و درب و کنترل نهایی عملیات توسط عوامل فنی و تأیید آن باید موارد ذیل انجام شود:

  1. اجرای دیوار چینی دور دربها بوسیله آجر یا بلوک یا پوشش های فلزی
  2. پوشش به هر صورتیکه انجام می شود نبایستی از لبه داخلی دربها در سمت چاهک تجاوز نماید و حداقل باید با لبه چهارچوب دربها همسطح باشد

مرحله 8)  اجرای کابل کشی و نصب تابلو برق سه فاز:

همانطوریکه در بند 8و9 مرحله 6 آمده است اجرای کابل کشی و نصب تابلو برق سه فاز از اولویت خاصی برخوردار می باشد و لذا به شرح ذیل باید اقدام گردد:

  1. نصب کابل برق سه فاز از محل نصب كنتور تا موتورخانه آسانسور
  2. نصب سیم ارت (Earth)
  3. چنانچه فاصله كنتور تا محل نصب تابلو برق سه فاز بیش از اندازه های استاندارد می باشد باید محاسبه شده در سایز كابل تغییرات لحلظ گردد.

در فاصله های استاندارد از كابل  5×16 mm برای آسانسورهای 8 و 13 نفره و از كابل  5×10 mm  جهت آسانسورهای 4و6 نفره استفاده می گردد.

تجهیزات لازم كه باید در تابلو برق سه فاز تعبیه گردد.

  1. سه عدد فیوز 25 A برای آسانسورهای 4و6 نفره
  2. سه عدد فیوز 50 A برای آسانسورهای 8و13 نفره و باری
  3. كلید گردان 63 A
  4. سه عدد چراغ زیگنال
  5. نصب پریز و فیوز مینیاتوری جهت روشنایی موتورخانه – روشنایی داخل چاهك و فن موتورخانه
  6. تعبیه ترموستات جهت تنظیم دمای موتورخانه و فن

مرحله 9)بتون ریزی سقف چاهك:

بعد از اتمام عملیات نصب درب و ریل و صدور تأییدیه عملیات توسط فروشنده آسانسور باید طبق مشخصات فنی محل نصب ریلها نسبت به اجرای قالب گذاری آرماتور بندی و بتون ریزی اقدام گردد.

زمان لازم جهت استحكام بتون حدود 15 روز می باشد.
ضمناً مقدار نیروی وارده به سقف بتونی چاهك آسانسور (نیروی دینامیكی Dynamic ) بشرح زیر می باشد:

1. آسانسور 4 نفره          حدود       3000 كیلوگرم 2. آسانسور 6 نفره         حدود       3200 كیلوگرم 3. آسانسور 8 نفره         حدود       3850 كیلوگرم 4. آسانسور 15 نفره       حدود       6200 كیلوگرم
نكته مهم:   رعایت موارد ایمنی:

در تمامی دوره نصب آسانسور به جهت وجود پرتگاه در مقابل فضای دربهای آسانسور نصب حفاظ ایمنی مقابل دربها و فضاهایی كه حالت پرتگاه دارند الزامی است و باید با نصب تابلوهای

احتیاط و هشدار از بروز هر گونه حادثه ای جلوگیری نمود.

 

elevator

ریشه کلمه آسانسور در زبان فارسی

انواع موتور آسانسور

انواع موتور آسانسور

 

موتور  گیربکس دار

در صورتی که نیروی محرکه ورودی از الکتروموتور به قرقره کششی از طریق یک چرخ دنده  باشد، موتور از نوع گیربکس دار می باشد.

موتور گیربکس دار دو سرعته

در این حالت از یک موتور با دو  سیم پیچ جداگانه استفاده می شود.در زمان شروع، موتور با سیم پیچ پر سرعت به کار می افتد و برای محدود کردن جریان، یک مقاومت به صورت سری به آن ها متصل می شود. شتاب گیری آرام کابین با کاهش تدریجی میدان مقاومت صورت می گیرد. با نزدیک شدن به تراز طبقه، موتور یا سیم پیچ پرسرعت از کار می افتد و موتور با سیم پیچ کم سرعت شروع به کار می کند. سرعت کابین تا رسیدن به فاصله کمی از تراز، به صورت تدریجی کاهش می یابد و در این زمان جریان برق قطع می شود و ترمز به صورت اتوماتیک کابین را به آرامی متوقف می سازد.

موتور گیربکس دار تک سرعته (ولتاژ و فرکانس متغییر – VVVF )

در سیستم VVVF مزایایی وجود دارد که با دیگر سیستم ها نمی توان به آن دست یافت. شتاب گیری مثبت و منفی بسیار آرام، این سیستم را نسبت به سیستم  دو سرعته برتر می سازد.  این سیستم دارای یک سیم پیچ می باشد که با برق متناوب راه اندازی می شود.

  موتور از نوع بدون گیربکس ( گیرلس )

چنانچه نیروی محرکه از طریق اتصال مستقیم از موتور به قرقره کشش منتقل گردد، موتور از نوع بدون گیربکس (گیرلس) می باشد. موتورهای گیرلس، ولتاژ و فرکانس متغییر کار می کنند. وجود این نوع موتور برای آسانسورهای پرسرعت بسیار مهم است. امروزه این موتور بهترین انتخاب در برآوردن شرایط ترافیکی با کارآیی بالاست.

برای شتاب گیری آرام، در مدار میدان استاتور از رگلاتور تنظیم کننده ای استفاده می شود که بازده خروجی استاتور را کنترل می کند. یک مقاومت متغیر در مدار میدان به تدریج میزان مقاومت را کاهش  و فرکانس دوران استاتور را افزایش می دهد تا کابین آسانسور با شتاب گیری آرام به سرعت نهایی برسد.با ایجاد سرعت نهایی، فرکانس استاتور تا کاهش سرعت کابین ثابت باقی می ماند. برای کاهش سرعت و توقف کابین از یک مجموعه کلید القایی استفاده می شود.ترمزها فقط در زمان ثابت بودن کابین عمل می کنند.

 

موتور سنکرون

موتور سنکرون (به انگلیسی: Synchronous motor) دسته‌ای از موتورهای الکتریکی برق متناوب(AC) هستند که روتور (قسمت دوار) در آن‌ها با سرعت ثابتی می‌چرخد. در واقع این سرعت ثابت همان سرعت میدان مغناطیسی دوار حاصل از نوسان برق متناوب در استاتور است.

موتور های سنکرون دارای آهنربا های الکتریکی (اغلب چند فازی) AC در استاتور(قسمت ثابت) خود هستند که به موجب آن یک میدان مغناطیسی در استاتور ایجاد میشود که تحت تاثیر نوسانات جریان متناوب در استاتور دوران میکند.

روتور به صورت یک آهنربای دائمی یا الکتریکی ، همراه با گردش میدان مغناطیسی استاتور و هم سرعت با آن و با سرعت ثابت به حرکت در میاید.

منظور از سرعت ثابت آن است که در صورت تغییر میزان بار مکانیکی روی شفت سرعت موتور تغییر نخواهد کرد و اگر بخواهیم سرعت موتور را تغییر دهیم می‌بایست فرکانس تغذیهٔ آن را تغییر دهیم. روش دیگر برای تعیین سرعت چرخش روتور، تغییر تعداد قطب هاست. البته تعداد قطب‌ها جزو ویژگی‌های ذاتی موتور بوده و در زمان ساخت با توجه به نوع سیم پیچی استاتور مشخص می‌شود.

نوع خاصی از موتورها به نام موتور دالاندر وجود دارند که تعداد قطب‌های آن در حین استفاده، بین ۲ یا ۴ (تعداد قطب‌ها باید مضرب زوج باشد) قطب قابل تغییر است. سرعت در موتور های دالاندر به نسبت ۱ به ۲ میباشد.

موتور سنکرون و موتور القایی از پراستفاده ترین موتور های AC هستند. تفاوت بین آن ها این است که  موتور های سنکرون دقیقاً با سرعت سنکرون (که تحت تأثیر فرکانس منبع تغذیه و تعداد قطب های استاتور است) میچرخد  و دیگر این که  موتور های سنکرون برای ایجاد میدان مغناطیسی در روتور به جریان القایی تکیه ندارند . در مقابل موتور های القایی برای ایجاد میدان مغناطیسی در روتور از جریان القایی استفاده میکنند که به همین علت همواره روتور با سرعتی کمتر از سرعت سنکرون ( سرعت دوران میدان مغناطیسی استاتور) میچرخد که به این تفاوت سرعت اصطلاحاً لغزش(slip) میگویند.

موتور های سنکرون در سایز های کوچک و قدرت های کم اغلب در تجهیزاتی مورد استفاده قرار میگیرند که احتیاج به سرعتی ثابت ، دقیق و با نوسانات کم باشد. مثل ساعت ها و تایمر های آنالوگ و دیگر وسایلی که در ان ها  زمانبندی اهمیت دارد.

در موتورهای سنکرون سرعت از این رابطه بدست می‌آید: Ns=۱۲۰*f/p که در این رابطه Ns سرعت سنکرون یا همان سرعت چرخش روتور بر حسب دور در دقیقه، f فرکانس تغذیه موتور بر حسب هرتز و p تعداد قطب‌های موتور است در موتورهای سنکرون سیم پیچی روتور با ولتاژ مستقیم تغذیه می‌شود.

 

نحوه محاسبه توان موتور آسانسور مناسب برای نصب آسانسور

قطعا یکی از مهمترین عوامل در انتخاب موتور آسانسور مناسب برای نصب آسانسور ، محاسبه توان موتور آسانسور می باشد. فرمول محاسبه توان موتور آسانسور بصورت زیر می باشد:
9.81*(P=((G*V)/N

P = این عبارت که همان توان موتور است که بر اساس وات W می باشد.
V = سرعت مد نظر برای کابین آسانسور که بر اساس m/s متربرثانیه می باشد.
برای انتخاب سرعت مناسب برای آسانسور بصورت زیر اقدام نمایید:

  • برای ساختمان های تا 5 طبقه و تا 5 توقف آسانسور : حداقل 0.1 متر بر ثانیه تا حداکثر 0.5 متر بر ثانیه که با توجه به تعداد طبقات تعیین می شود مثلا آسانسورهای با دو طبقه نباید بیش از 0.1 متر بر ثانیه باشند ولی برای سه طبقه یا چهار طبقه سرعت کمی بالاتر مجاز است.
  • برای ساختمانهای بین 6 تا 8 طبقه یعنی بین 5 تا 8 توقف آسانسور : حداقل 0.6 متر بر ثانیه تا حداکثر 0.7 متر بر ثانیه
  • برای ساختمانهای بین 9 تا 12 طبقه یعنی بین 9 تا 12 توقف آسانسور : حداقل 1 متر بر ثانیه تا حداکثر 1.5 متر بر ثانیه
  • برای ساختمانهای بین 13 تا 20 طبقه یعنی بین 13 تا 20 توقف آسانسور : حداقل 1.6 متر بر ثانیه تا حداکثر 1.9 متر بر ثانیه
  • برای ساختمانهای بین 21 تا 25 طبقه یعنی بین 21 تا 25 توقف آسانسور : حداقل 2 متر بر ثانیه تا حداکثر 2.4 متر بر ثانیه
  • برای ساختمانهای بین 26 تا 30 طبقه یعنی بین 26 تا 30 توقف آسانسور : حداقل 2.5 متر بر ثانیه تا حداکثر 3 متر بر ثانیه

 

G = این پارامتر حداکثر بار یا حداکثر وزن هر نفر در کابین آسانسور می باشد. البته در فرمول فوق این پارامتر را بر اساس KP باید در نظر بگیریم که بهمین دلیل تقسیم بر 2 می شود یعنی مثلا در آسانسورهایی که فقط وظیفه انتقال افراد را دارند وزن هر فرد در کابین معادل 75 کیلوگرم در نظر گرفته می شود پس برای محاسبه G باید این مقدار تقسیم بر 2 شود پس عبارت KP معادل 37.5 KP می شود حال اگر تعداد افراد ظرفیت کابین 5 نفر باشد حاصل G معادل 5*37.5 یعنی 187.5 می باشد.

N = در فرمول بعنوان پارامتر موتور معادل 0.5 تا 0.7 در نظر گرفته می شود.

فرمول های دیگر برای محاسبه توان موتور آسانسور

البته فرمول های دیگری نیز برای محاسبه دقیق تر توان موتور آسانسور با توجه به پارامترهای مختلف دیگر مانند جرم زنجیر یا سیم بکسل جبران و جرم تراول کابل و… نیز وجود دارند که بشرح زیر است:

q= ((p+Q-(p+Q/2)- Si+Mtrc/2)/I+s)/eta^n

دراین فرمول توان موتور آسانسور پارامترها بشرح زیر است:
p = جرم کابین بر حسب کیلوگرم
Q = جرم بار بر حسب کیلوگرم
Si = جرم زنجیر یا سیم بکسل جبران بر حسب کیلوگرم
S = جرم سیم بکسل های تعلیق بر حسب کیلوگرم
Mtrc = جرم تراول کابل بر حسب کیلوگرم
n = تعداد فلکه های هرزگرد
eta = راندمان فلکه های هرزگرد که عموما ۹۵% در نظر گرفته می شود
I= ضریب سیم بکسل بندی
در نتیجه محاسبه توان موتور بر حسب کیلووات به صورت زیر بدست می آید:

(P_m= (q*(Vc*I)*9.81)/(eta_ m*eta_ g*eta_ s*1000

دراین فرمول توان موتور آسانسور پارامترها بشرح زیر است:
q= بار نامتعادل بر حسب کیلوگرم
Vc= سرعت کابین بر حسب متر بر ثانیه
I= ضریب سیم بکسل بندی
۹٫۸۱= شتاب ثقل بر حسب متر بر مجذور ثانیه
eta_ s = راندمان سیستم که تابع نوع ریل، کفشک ها و قطعات بکار رفته است که باعث تولید اصطکاک می گردند و عموما ۹۵% است.
eta_ m = راندمان الکتروموتور که عموما ۸۵% است.
eta_ g = راندمان گیربکس حلزونی که حدود ۶۰% تا ۷۰% است.

چاهک آسانسور

چاهک آسانسور چیست؟

چاهک آسانسور

چاه و چاهک آسانسور در بند ۳-۱۲ و ۳-۱۳ استاندارد ۱-۶۳۰۳ مقررات ساختمان و نصب آسانسور های برقی به شرح زیر تعریف شده است:
چاه : فضایی که در آن کابین و وزنه تعادل (در صورت وجود) حرکت می کند. این فضا به کف چاهک، دیوارها و سقف محدود می گردد.
چاهک: بخشی از چاه است که در زیر پایین ترین طبقه آسانسور قرار دارد.
در استاندارد ۱-۶۳۰۳ مقررات ساختمان ونصب آسانسور های برقی الزامات استاندارد چاه آسانسور در بند ۵ عنوان شده است. مهمترین عدم تطابق هایی که در این قسمت مشاهده می شود، هفت اشتباه رایج نصابان آسانسور به شرح زیر عبارتند از:
اولین عدم تطابقی که زیاد دیده می شود پوشش در دیواره چاه آسانسورکه بعضاً استفاده می شود از مواد گرد و غبارزاست و سقف چاه آسانسور دارای پوشش با مواد اشتعال زا باقیمانده در مرحله بتن ریزی ساختمان است که بند ۵-۳ استاندارد نوشته شده دیواره ها و کف و سقف چاه باید دارای شرایط زیر باشند:
۱. از مواد نسوز و با دوامی ساخته شوند که عامل گرد وغبار نباشند.
۲. دارای پایداری مکانیکی کافی باشند.
دومین اشتباه و سهل انگاری وعدم تطابقی که نصابان آسانسور در الزامات چاه آسانسور انجام می دهند، وجود حفره و روزنه در پوشش دیواره چاه کف و سقف می باشد که طبق بند ۵-۲-۱ استاندار د ۱-۶۳۰۳ داریم: هر چاه آسانسور باید دیواره های بدون روزنه کف و سقف، همانگونه در بند ۵-۳ تعریف شده است، باشد.

تنها چاه های باز مجاز عبارتنداز:

الف- محل نصب درهای طبقات
ب- محل نصب درهای بازرسی و اضطراری چاه و دریچه های بازدید
ج- دریچه های خروج گاز و دود در هنگام آتش سوزی
ت- دریچه های تهویه
ث- سوراخ های باز دائمی بین چاه و موتورخانه یا اطاق های فلکه
همچنین دربند ۵-۴-۲ استاندارد نیز نص صریح مقررات آسانسور می گوید: کل مجموعه درهای طبقات و دیواره یا بخشی از دیواره ها که درسمت ورودی کابین قرار می گیرند بجز ناحیه ای که درب عمل می کند، باید بدون روزنه باشند.
نصابان باید بدانند دیواره چاه حتی نباید یک روزنه به قطر۱ میلی مترداشته باشد.
سومین عدم تطابقی که در بازرسی آسانسور در چاهک آسانسور دیده می شود کف چاهک آسانسور صاف و هموار نیست که بند ۵-۷-۳-۱ استاندارد ۱-۶۳۰۳ به صراحت نوشته شده است: چاهک پایین ترین قسمت چاه است که کف آن باید صاف و تقریباً تزار باشد، به استثنا نقاطی که ضربه گیرها و پایه ریل ها و وسایل مکش آب نصب شده اند.
چهارمین عدم تطابقی زیاد مشاهده می شود استفاده از کلید قارچی دارای شرایط استاندارد نیست که اکثر نصابان در انتخاب مکان این کلید ایمنی اشتباه می کنند که امکان دسترسی آسان از داخل یا خارج چاهک به این کلید وجود ندارد و همچنین بعضی از نصابان از کلید ها خارج از استاندارد استفاده می کنند:
در بند ۵ -۷-۳-۴ استاندارد رعایت موارد زیر در چاهک الزامی است:
کلیدی که باز شدن در چاهک جهت توقف و نگهداشتن آسانسور در دسترس باشد و از لحاظ ایمنی حالت ایمنی حالت روشن و خاموش کلید باید مشخص باشد و همچنین طبق ۱۵-۷ استاندارد ۱-۶۳۰۳ کلید قارچی باید نزدیک یا روی کلید توقف در چاهک باید کلمه توقف (STOP ) در جایی نصب شود که احتمال بروز خطا در هنگام استفاده رخ ندهد.
یکی از بیشترین عدم تطابق ها که نصابان آسانسور، سازندگان وبرقکاران و مالکان ساختمان در چاه آسانسور مرتکب می شوند که پنجمین عدم تطابق رایج در بازرسی آسانسور است. نصب سیم ها و لوله های غیر مرتبط اضافی در چاه آسانسور است و متاسفانه بعضی از نصابان ناآگاه متعقدند که لوله مانند هواکش (تهویه هوا) ممنوعیت جهت استفاده در چاه ندارد و همانطور در بند ۵-۸ خواهید دید استفاده از اینگونه لوله ها در چاه آسانسور نیز مغایر استاندا رد ۱-۶۳۰۳ استاندارد آسانسور الکتریکی است.
طبق ۵-۸ چاه آسانسور باید کاربرد انحصاری برای آسانسور داشته باشد. این بند با تیتر زیر آغاز شده است:
۵- ۸ کاربرد انحصاری چاه آسانسور
فضای چاه آسانسور باید منحصراً برای آسانسور باشد و نباید حاوی کابل ها و ابزار و چیزهای دیگر باشد، مگر برای خود آسانسور. اما چاه ممکن است دارای سیستم گرمایش خاص خود باشد، این گرمایش نباید به طور مستقیم از آب داغ و بخار تامین شود. همچنین هر گونه ابزار کنترل و تعدیل باید بیرون از چاه قرار گیرد.
ششمین عدم تطابقی که به وفور در نصب آسانسور دیده می شود در نصب چراغ های تونلی جهت روشنایی چاه آسانسور است به علت عدم آگاهی در نصب مکان چراغ های تونلی است که اکثر نصابان اولین و آخرین چراغ تونلی در فاصله ۰.۵ متری از کف چاهک و ۰.۵ متری از سقف چاه آسانسور نصب نمی کنند. دربند ۵-۹ به صراحت در مورد روشنایی چاه آسانسور نوشته شده است :
چاه باید به روشنایی دائمی الکتریکی مجهز باشد بطوریکه در اثناء تعمیرات یا سرویس، حتی زمانیکه همه درها بسته اند روشن باشد. این روشنایی باید توسط یک لامپ در حداکثر نیم متر از بالاترین و پایین ترین نقاط چاه و در میان چاه نیز هر حداکثر ۷ متری یک لامپ، به شرط آنکه این تعداد لامپ روشنایی کافی را ایجاد نمایند، تامین گردد.
هفتمین اشتباه، یک اشتباه بزرگ عده ای از نصابان در مورد تامین برق چراع های تونلی انجام می دهند، عدم تامین روشنایی چراغ تونلی به صورت مستقل از کلید اصلی آسانسور(کلید صفرو یک جعبه سه فاز) است. در بندهای ۱۳- ۴-۱ و ۱۳-۶-۱ استاندارد۱- ۶۳۰۳ به صراحت عنوان شده است:
۱-۴-۱۳: در موتورخانه ها، برای هر آسانسور باید یک کلید اصلی موجود باشد. این نباید تغذیه مدارهای به شرح زیر قطع نماید:
الف- روشنایی کابین
ب-پزیز نصب شده روی سقف کابین
پ- روشنایی موتورخانه
ت- پریز موتورخانه
ث- روشنایی چاه آسانسور
ج – زنگ اخبار
و طبق بند ۱۳-۶-۱ تغذیه چراغ های تونلی باید سیستم محرکه مستقل باشد و یا قبل از کلید صفر و یک جعبه سه فاز قرارگیرد و نوشتار این بند می خوانیم:
تغذیه برق روشنایی کابین، چاه و اطاقهای فلکه ها و موتورخانه باید از تغذیه سیستم محرکه مستقل باشند. این عمل می تواند یا بوسیله یک مدار جداگانه و یا از طریق اتصال به خط تغذیه سیستم محرکه قبل از ورود به کلید اصلی انجام گیرد.
۲-در های آسانسور
پس از آنکه قسمت های قبلی به عدم تطابق های رایج نصابان آسانسور در چاه و چاهک و سقف چاه آسانسور پرداختیم. در این قسمت به بعد به اشتباهات و عدم تطابق های رایج درها ی آسانسور که بازرسی مشاهده شده خواهیم پرداخت. در این جا پنج مورد عدم تطابقی که زیاد در بازرسی آسانسور زیاد مشاهده می شود با ذکر بند مربوطه در استاندارد عنوان شده است :
با توجه به این که درهای آسانسور کاملا مشخص هستند در بند ۳ استاندارد ۱-۶۳۰۳ تعاریف و اصطلاحات تعریفی خاصی نشده است. در حال اکثر درها استفاده شده در ایران معمولاً از دونوع لولایی و اتوماتیک است.
در استاندارد ۱-۶۳۰۳ مقررات ساختمان ونصب آسانسور های برقی الزامات درهای کابین آسانسور بند ۷ عنوان شده است. مهمترین و رایج ترین عدم تطابق هایی مشاهده دربازرسی، این قسمت مورد بحث قرار گرفته است:
عدم تطابقی که زیاد در بازرسی آسانسور مشاهده می شود تغییر شکل یافتن درهای آسانسور است که متاسفانه اکثر نصابان از این بند استاندارد اطلاع ندارند و معمولاً کابین سازان را مسئول این موضوع می دانند و اکثر نصابان معتقدند که بندی برای این موضوع در استاندارد ۱-۶۳۰۳ (مقررات ایمنی ساختمان و نصب آسانسورهای برقی) وجو دندارد:
ولی باید بدانند که دربند ۷-۲-۱ در استاندارد نامبرده به صراحت نوشته شده است درها و چهارجوب ها باید طوری ساخته شوند تا مرور زمان تغییر شکل ندهند. بدین منظور می توانند از فلز ساخته شوند. همانطور که می دانید در جدول تناوبی عناصر (مندلیف) فلزات زیادی وجود دارد که دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مختلفی می باشند. بنابراین باید درها ساخته شده فلزی از فلزی باشند که دارای مقاومت مکانیکی کافی باشند که دربند ۷–۲-۲ که با قلم هما ( آزمون عمکردی) نگارش شده است نحوه آزمون مقاومت مکانیکی درها به شرح زیر است:
درها به همراه قفلشان باید دارای مقاومت مکانیکی کافی باشند، بطوریکه در برابر نیروی عمودی معادل ۳۰۰ نیوتن در هر نقطه ای از پانل ها در ناحیه ای به مساحت ۵ سانتی متر به شکل دایره یا مربع، از هر دو طرف بدان وارد می اید باید:
الف- بدون تغییر شکل دائمی مقاومت کنند.
ب- بدون تغییر شکل الاستیک بیش از ۱۵ میلی متر مقاومت کنند.
ج- بعد از اعمال چنین نیرویی بطور مطلوبی کار کنند.
دومین عدم تطابقی دربازرسی درها آسانسور زیاد دیده می شود استفاده از شیشه های خارج از استاندارد در درهای آسانسور است که متاسفانه بعضی از نصابان از شیشه های معمولی برای درهای آسانسور استفاده میکنند طبق ۷-۲-۱ استاندارد ۱-۶۳۰۳ (مقررات ایمنی ساختمان و نصب آسانسور: قسمت اول- آُسانسورهای برقی) در پارگراف دوم به صراحت نوشته شده است:
بکارگیری شیشه مسلح (شیشه سیم دار) با مواد پلاستیکی تنها بمنظور رویت طبق بند ۷-۶-۲-۲ مجاز میباشد و بند۷-۶-۲-۲ به تشریح یند ۷-۲-۱ به نگارش زیر پرداخته است:
الف- یک یا چند قسمت از سطح درب ، باید با نظر گرفتن موارد زیر شفاف باشد تا نور را از خود عبور دهد.
۱-دارای مقاومت مکانیکی کافی بند ۷-۲-۲ باشد.
۲- دارای ضخامت حداقل ۶میلی متر باشد.
۳- حداقل سطح شیشه خوربرای هر درب طبقه ۰.۰۱۵ متر مربع باشد بطوریکه مساحت قسمت شفاف حداقل ۰.۰۱ متر مربع باشد.
۴- با پهنای حداقل ۶۰ میلی متر و حداکثر ۱۵۰ میلی متر می باشد لبه پایینی بخش های شفاف که پهن تر از۸۰ میلی متر است، باید حداقل یک متر بالاتر باشد.
سومین عدم تطابقی که درهای آسانسور دیده می شود حفاظت عملکرد آنهاست. اهمیت این عدم تطابق ها آن است در ارتباط مستقیم استفاده کنندگان آسانسور می باشد در چند بند استاندارد ۱-۶۳۰۳ صراحتاً حفاظت درهای آسانسوراهم از لولایی و اتوماتیک تشریح شده است. دربند ۷-۵-۱ کلیات این موضوعات به شرح زیر بیان شده است:
طراحی درها باید بگونه ای باشد تا خطر ایجاد جراحت با آسیب دیدگی ناشی از گیر کردن بین در را تا حد امکان کاهش دهد و ۷-۵-۲ در مورد طراحی درهای خودکار مجهز به نیروی محرکه (اتوماتیک و نیمه اتوماتیک) به عنوان تیتر آمده که متن در بند ۷-۵-۲-۱ صراحتاً نوشته شده است: طراحی این نوع در، باید طوری باشد تا آسیب دیدگی اشخاص بعلت برخورد به در تا حد امکان کاهش یابد. شرایط و الزامات زیر باید برآورده شود:
۷-۵-۲-۱-۱ نباید نیرویی بیش از ۱۵۰ نیوتن جهت جلوگیری از بسته شدن در، لازم باشد، این اندازه گیری در یک سوم ابتدای حرکت درب انجام نمی گردد.
۷-۵-۲-۱-۱-۲ انرژی جنبشی درب طیقه وقطعات مکانیکی نصب شده بر آن، با سرعت میانگین بسته شدن، اندازه گیری و محاسبه شدن، اندازه گیری و محاسبه شود و نباید از ۶ ژول بیشتر شود.
ایمنی که اکثر نصابان از آن ساده می گذرند عدم استفاده از دگمه اوپن در (DO ) است در بند های ۷-۵-۳-۱-۱-۳ الزام استفاده و شرایط نصب این دگمه حساس به شرح زیر گفته شده است.
الف- این وسیله حفاظتی می تواند در، درب کابین تعبیه شود.
ب- عملکرد این وسیله در۵۰ MM انتهای مسیر حرکت ضرورتی ندارد.
در قسمت ج این بند به صورت آزمون عملکردی بیان شده است که بعضی از نصابان به دلیل عدم آگاهی شان از تست بازرس تعجب می کنند و در هنگام آزمون بازرسی جهبه گیری می کنند به شرح زیر است:
ج- در حالتی که سیستم این وسیله حفاظتی پس از مدت زمانی آن را غیر فعال می سازد تا به طریقی رفع مانع شود، انرژی تعریف شده در بالا نباید از ۴ ژول بیشتر شود.
چهارمین عدم تطابقی به علت نا آگاهی نصابان آسانسور به خاطر در خواست بازرسی آسانسور بیش از اتمام علمیات ساختمانی زیاد دیده می شود عدم روشنایی مقابل درها طبقات است. به لحاظ آنکه این که تامین ایمنی این بخش از آسانسور خارج از فضا اسانسور صورت می گیرد، مالکان و نصابان فکر می کنند عدم تطابق نوشته می شود. جز بندهای استاندارد نیز ولی در بند۷-۶ روشنایی مقابل چه از لحاظ شدت و چه از لحاظ جهت های با تیتر روشنایی موضعی و چراغ های سیگنال به صراحت نوشته است:
شدت روشنایی طبیعی ویا مصنوعی طبقه در نزدیکی درب کف آن باید حداقل ۵۰ لوکس بطوریکه حتی اگر چراغ آسانسور خراب باشد، وقتی استفاده درب طبقه را باز می کند، بتواند براحتی هرچه در جلویش قراردارد را تشخیص دهد.
پنجمین عدم تطابقی به علت عدم آگاهی نصابان از علایم نقشه کشی عدم تطابقی که زیاد به چشم می خورد علامت دگمه های بازکننده مجدد درب (door open ) و بستن مجدد درب (door close ) اشتباه نصب می کنند.

پاترنوستر آسانسور مرگ باری که هیچ وقت از حرکت باز نمی ایستد

پاترنوستر آسانسور مرگ باری که هیچ وقت از حرکت باز نمی ایستد

توضیحات کلی یک آسانسور:

پس از روشن کردن آسانسور در نوع قدیمی (حدود ۵۰ درصد آسانسور های موجود) آسانسور طبقه مورد نظر را از روی سنسورهایی که در چاهک و سر هر طبقه نصب شده است تشخیص داده و نمراتور(سگمنت) و یا چراغ روی پنل نمایشگر طبقات را فعال میکند.این سنسورها الکترو مکانیکی بوده و با کمانی فلزی که روی کابین نصب شده و با کابین حرکت میکند برخورد کرده و طبقات را شناسایی میکند.درون این سنسور ۲یا۳ویا ۴ پلاتین به صورت باز،بسته ویا هر دو وجود دارد.به محض خوردن کمان به سنسور پلاتین بسته، باز میشود و مانع از شستی گرفتن طبقه ای میشود که آسانسور در آن است.
پلاتین های دیگر به شکل ترکیبی (بسته به مدار فرمان) جهت حرکت آسانسور را تعین میکنند.البته قسمتی از تعین جهت روی مدار فرمان تعبیه شده است.
پس از خوردن یک شستی در داخل کابین و یا بیرون ،کمان ،درب را قفل میکند و پس از برقراری ارتباط الکتریکی با تابلو فرمان ترمز باز شده ، کنتاکتور دور زیاد و جهت چسبیده آسانسور حرکت میکند.پس از رسیدن به طبقه مورد نظر کنتاکتور دور زیاد رها شده کنتاکتور دور کم میچسبد.(با ستاره و مثلث کردن سربندی داخل موتور) و آسانسور چند سانتی متر (حدود ۳۰ الی ۵۰ سانت ) از طول مسیر را با سرعت کم ادامه میدهد. این حرکت موجب نرم تر ایستادن آسانسور شده و در سر طبقه هم راحت تر هم سطح میشود.سپس با چسبیدن ترمز آسانسور می ایستد و کمان اجازه باز شدن درب را میدهد.
اگر چند طبقه همزمان شستی خورده باشد تایمی حدود ۳ ثانیه تعریف شده که آسانسور مکث کوتاهی میکند.این مکث این زمان را به شخص میدهد که قبل از حرکت مجدد درب را باز کند و سوار و یا پیاده شود.(نکته مهم در طراحی)
پس از ایستادن آسانسور چراغ ها پس از ۱۰ یا ۲۰ ثانیه به طور اتوماتیک خاموش میشوند.
در سیستم جدید سنسور مکانیکی سر طبقات در چاهک وجود ندارد .پس از روشن شدن آسانسور و پس از اولین بار شاستی خوردن ،آسانسور جهت شناسایی بسته به نوع طراحی به بالا و یا پایین رفته و با برخورد با سنسوری الکترو مکانیکی بالا ترین و یا پایین ترین طبقه را تشخیص و به حافظه می سپارد .
از آن پس طبقات را بر اساس شناسایی اولیه می شناسد و عملکردی صحیح پیدا میکند.
در یکی دو سال اخیر با گذاشتن باتری بک آپ از شناسایی بیمورد هنگام برق رفتگی جلوگیری میکنند.
نکته:آسانسور در زمان شناسایی تمام ایمنی ها را رعایت میکند ولی به شستی خوردن درست عکس العمل نشان نمیدهد.یعنی ابتدا باخوردن شستی به شناسایی رفته و پس از آن به طبقه شستی خورده باز می گردد.

در ادامه مطلبی در مورد آسانسور پاترنوستر منتشر کرده ایم که خواندنش خالی از لطف نمیباشد

آسانسور پاترنوستر

وقتی صحبت از یک وسیله مرگ آور می شود، هیچ وقت ذهن ما به سمت وسیله ای که ساخت بشر است و برای راحتی بیشتر بوجود آمده است، نمی رود . پاترنوستر (Paternoster)، نوعی آسانسور است که از اتاقک های بدون دری ساخته شده که به طور مدام و بدون ایستادن لحظه ای، بالا و پایین می روند . فرد وقتی سوار آسانسور می شود، باید موقع پیاده شدن، بسیار هوشیار باشد چون از آنجا که این آسانسور هیچ گاه از حرکت نمی ایستد، اگر به موقع پیاده نشود، دچار قطع عضو و یا مرگ حتمی می شود . شاید برایتان عجیب باشد اما این آسانسور در بعضی ساختمان های انگلستان استفاده می شده است و هنوز هم در بسیاری کشورها استفاده می شود .
تمام آسانسورهای دنیا تنها دارای یک اتاقک هستند که در هنگام رسیدن به طبقه ی مورد نظر می ایستد تا فرد پیاده شود و بعد در صورت فشار دادن دکمه ای توسط کسی، دوباره شروع به کار می کند . اما پاترنوستر با همه ی آسانسورهای دنیا فرق دارد . پاترنوستر دارای چندین اتاقک است که از طریق شفت عمودی ای، به طور مرتب و بدون توقف، بالا و پایین می روند . افراد باید در جهتی که می خواهند پیاده شوند، سوار این آسانسور شده و وقتیکه به طبقه ی مورد نظر رسیدند، فورا از آن به بیرون بپرند .
وقت شناسی در استفاده از پاترنوستر اهمیت زیادی دارد، چون آسانسور در هیچ طبقه ای نمی ایستد و به همین دلیل، افراد باید کاملا هوشیار باشند تا در زمان مناسب به بیرون بپرند در غیر اینصورت، بدنشان قطع خواهد شد . یک قدم اشتباه کافیست تا دست و یا زندگیتان را از دست بدهید .
اولین پاترنوستر را مهندسی به نام Peter hart اختراع کرد که در سال ۱۸۸۴ در دارتفورد انگلستان مورد استفاده قرار گرفت .
از آن جاییکه این وسیله باعث راحتی آمد و شد شده بود، خیلی زود در نیمه ی اول قرن بیستم در سراسر اروپا مشهور شد چون می توانست انسان های بیشتری را نسبت به وسایل دیگر جابه جا کند. اما از طرفی باعث مرگ های زیادی هم شده است .
امروزه پاترنوسترها به دلیل ریسک بالای آسیب دیدگی و مرگ، به شدت ممنوع شده اند . البته هنوز هم در کشورهایی مثل دانمارک، فنلاند، لهستان، مجارستان، سوئد ، جمهوری چک و آلمان از این نوع آسانسورها استفاده می شود و حتی بیشترین تعداد آنها هم که حدود ۲۳۰ تاست، در کشور آلمان قرار گرفته است .
اگر چه دولت آلمان تلاش های زیادی برای ممنوعیت استفاده از این آسانسورهای مرگ بار کرده است، اما مردم زیادی همچنان از آنها استفاده می کنند چرا که بر این باورند باید یاد این آسانسورهای نوستالژیک را زنده نگه دارند . یکی از دوستداران پاترنوسترها می گوید : « شما هیچ وقت نمی توانید از خطر پیشگیری کنید چرا که در این صورت باید استفاده از ماشین ها را هم به دلیل خطر تصادف ممنوع کرد . این آسانسورها بخشی از تاریخی صنعتی ما هستند.»

مراحل نصب آسانسور

مراحل نصب آسانسور

مراحل نصب آسانسور

برای نصب آسانسور قطعاً در ابتدای امر، برنامه ریزی و سازماندهی مراحل طراحی و آنالیز اهمیت بسیار زیادی دارد. نصابان آسانسور باید همیشه این مورد را مد نظر داشته باشند تا هم از نظر زمانی و هم از نظر اجرایی دچار مشکل نشوند.

در حالت کلی می‌توان آسانسورها را از نظر نیروی محرکه به دو دسته کلی کششی و هیدرولیکی تقسیم کرد. در آسانسور کششی نیروی محرکه توسط اصطکاک مابین سیم بکسل و شیارفلکه کششی تولید می‌شود و در آسانسور هیدرولیکی سیستم سیلندر و پیستون عامل حرکت کابین است.

آسانسورها از نظر کاربرد نیز به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

  1. آسانسور مسافر بر
  2. آسانسور حمل برانکارد بیمار
  3. آسانسور حمل تخت بیمار
  4. آسانسور حمل بار
  5. آسانسور حمل خودرو

مرحله اول: تهیه نقشه، جانمایی، ابعاد کابین و طرفیت

تهیه نقشه

چناچه ساختمان در حال احداث است و دسترسی دقیق به ابعاد مورد نیاز چاهک میسر نیست، نقشه‌های زیر لازم است. به عبارتی دیگر قبل از اجرای کامل محل آسانسور و مشخص شدن محل عبور تاسیسات، استفاده از نقشه های اجرایی کمک زیادی به طراحی و زمانبندی مناسب ساخت و نصب آسانسور می‌کند.

  • پلان تیپ طبقات شامل پارکینگ – زیر زمین – همکف و طبقات در محل نصب آسانسور
  • مقطع از چاهک آسانسور با ذکر اندازه‌های کامل از کف چاله آسانسور تا زیر سقف موتورخانه
  • پلان پشت بام ساختمان در محدوده چاهک آسانسور به منظور بررسی تأسیسات و تجهیزات احتمالی موجود در اطراف چاهک

در ساختمان‌هایی که طول مسیر حرکت قائم از کف ورودی اصلی بیش از ۷ متر است (بیش از سه طبقه)، تعبیه آسانسور ضروری است. در ساختمانهای غیر مسکونی طول مسیر حرکت قائم، از کف پایین ترین طبقه تا کف بالاترین طبقه محسوب می‌شود. در ساختمان‌های ۸ طبقه یا ساختمان‌هایی که طول مسیر حرکت قائمی به اندازه ۲۸ متر و بیشتر داشته باشند، باید حداقل دو دستگاه آسانسور پیش بینی شود، حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه پاسخگو باشد.

 

در ساختمانهایی که طول مسیر حرکت قائمی بیش از ۲۱ متر دارند حداقل یک دستگاه آسانسور حمل بیمار (برانکارد بر) تعبیه شود. در ساختمان‌هایی که وجود آسانسور در آنها الزامی است، حداقل باید یکی از آسانسورها قابلیت حمل صندلی چرخدار را داشته باشد.

جانمایی

در ساختمان‌هایی که نیاز به آسانسور دارند، مهندس معمار که طراحی معماری و فضاهای را برعهده دارد، باید از تعداد، نوع و ظرفیت آسانسورهای ساختمان در مراحل اولیه طراحی اطلاعات کافی داشته باشد. جانمایی آسانسورها برعهده مهندس معمار است که با توجه به اطلاعات ذکر شده انجام می‌شود. پیش بینی تمهیدات متناسب با شرایط اقلیمی نیز بر عهده طراح معماری است.

ابعاد چاه آسانسور باید متناسب با ظرفیت کابین، نوعِ در و سرعت آسانسور طراحی شود.

طراح باید محل صحیح قرارگیری آسانسور در ساختمان را با توجه به معیارهای سهولت دسترسی، سهولت رفت و آمد مسافران و نیز هدایت آنها به سمت آسانسور تعیین نماید. این جانمایی باید به نحوی باشد که آسانسور در مرکز حرکتی و ترافیکی ساختمان باشد و بتوان با کمترین حرمت و جابجایی ار نقاط مختلف ساختمان به آن دسترسی پیدا کرد. بدین منظور رعایت موارد زیر می‌تواند مفید باشد.

  • حداکثر مسافت از در ورودی ساختمان تا درِ آسانسور در هر طبقه ۴۰ متر باشد.
  • آسانسورها باید به نحوی جانمایی شوند که مسافت طی شده توسط مسافران برای سوار شدن به هر کابین، حداقل ممکن باشد.
  • در صورتی که تعداد آسانسور ۳ دستگاه یا کمتر باشد، می‌توان آنها را در یک چاه قرار داد. اگر تعداد آسانسور چهار دستگاه باشد، باید در دو چاه مجزا قرار گیرند.

برای جانمایی آسانسور در ساختمان‌های مسکونی عرض راهرو مقابلِ آسانسور، در جدول زیر آمده است.

 

 

ابعاد کابین و ظرفیت

آسانسورهایی که قابلیت حمل صندلی چرخ‌دار را دارند باید الزامات زیر را دارا باشند:

  • حداقل ابعاد کابین ۱۴۰۰×۱۱۰۰ میلیمتر باشد.
  • حداقل عرض بازشو درِ کابین، ۸۰۰ میلیمتر باشد.
  • مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد.
  • مجهز به دکمه باز ماندن درِ کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن در باشد.

مرحله دوم: آماده سازی کف چاله آسانسور

  • جهت نصب آسانسور ارتفاع مورد نیاز از کف چاهک تا سطح تمام شده اولین توقف آسانسور حداقل باید ۱۵۰ سانتیمتر باشد.(به عنوان مثال کد ارتفاعی محل چاهک آسانسور تا کف تمام شده پارکینگ که شروع حرکت آسانسور از این کد ارتفاعی خواهد بود). این حداقل ارتفاع به منظور اجرای سکوهای ضربه گیر و محل جانپناه است.
  • برای اجرای سازه چاله آسانسور که بخشی از فونداسیون محسوب می‌شود، معمولاً ۱۰ سانتیمتر بتن مگر و ۳۰ سانتیمتر آرماتوربندی و بتن ریزی در نظر گرفته می‌شود. اگر در نقشه های سازه، مشخصاتی غیر از آنچه که گفته شد وجود داشته باشد، خاکبرداری باید با آن مشخصات هماهنگ شود. در هر صورت ارتفاع باقیمانده کف چاله آسانسور پس از بتن ریزی تا کف تمام شده اولین توقف، نباید کمتر از ۱۵۰ سانتیمتر شود.
  • این فضا جهت نصب قطعات آسانسور شامل بافرها (ضربه‌گیرها‌)‌، لوازم گاورنر سقوط‌، محل عبور یوک و سینی کابین و استقرار سکوی ضربه گیر خواهد بود‌.
  • ضربه گیر وسیله‌ای ارتجاعی است که برای جلوگیری از برخورد کنترل نشده کابین یا وزنه تعادل به کف چاهک تعبیه می‌شود. این وسیله لازم است طوری طراحی و انتخاب شود که بخشی از انرژی جنبشی کابین را مستهلک کند. باید توجه داشت که ضربه گیر برای متوقف کردن کابین به هنگام سقوط آزاد، طراحی نشده است.
  • ضربه گیرها در پایین ترین حد مسیر حرکت کابین و وزنه تعادل قرار می‌گیرند. این ضربه گیرها یا ستون های نشیمنگاه باید به گونه‌ای در کف چاهک نصب یا اجرا شوند که پس از برخورد کابین یا وزنه تعادل به آنها و فشرده شدن کامل، فضای خالی جانپناه به نحوی باقی بماند که بتوان مکعبی به ابعاد ۶۰×۵۰×۱۰۰ سانتیمتر را در آن جای داد. جانپناه محلی است که به هنگام تعمیرات مانع از سقوط کامل آسانسور به کف چاله می‌شود.
  • در صورتیکه ضربه گیر مربوط به وزنه تعادل باشد، ارتفاع پایه ستون نشیمنگاه ضربه گیر به هر ارتفاعی مجاز است ولی ارتفاع ستون ضربه گیر کابین حداقل باید ۵۰ سانتیمتر باشد.
  • گاورنر وسیله‌ای مکانیکی است که از طریق سیم بکسل یا زنجیر به سیستم ترمز ایمنی کابین یا وزنه تعادل متصل است. اگر سرعت حرکت کابین بیشاز حد مجاز افزایش یابد گاورنر قفل می‌شود و ضمن ارسال فرمان قطع برق آسانسور، ترمز ایمنی را فعال می‌کند.
  • یوک کابین قاب نگهدارنده‌ای است که کف کابین، ترمزهای ایمنی، کفشک‌ها و سیم بکسل‌ها به آن وصل می‌شوند.
  • جهت اجرای سکوهای ضربه گیر دو راهکار وجود دارد. این سازه هم می‌تواند بتنی باشد و هم فلزی. برای اجرای سکوهای بتنی باید ریشه‌های انتظار در هنگام آرماتوربندی کف چاله در نظر گرفته شود. و برای اجرای سکوی فلزی صفحات فلزی با ابعاد و اندازه مشخص شده در نقشه ها را باید در کف چاله جایگذاری کرد. با توجه به اینکه نصب آسانسور از آخرین مراحل اجرای ساختمان است، وجود ریشه از جنس آرماتور در داخل چاله امری خطرناک خواهد بود. لذا جایگذاری صفحه و اجرای سکوی فلزی ایمن تر خواهد بود.
  • هنگامی که سرویس کار آسانسور جهت سرویس‌های دوره‌ای نگهداری‌ یا تعمیرات به چاله آسانسور مراجعه می‌نماید اگر به طور اتفاقی آسانسور حرکت نماید، سرویس کار می‌تواند از فضای جان پناه جهت نجات جان خود استفاده نماید.
  • در مورد ساختمان‌های قدیمی که فضای لازم را ندارند جهت پیشگیری از حرکت کابین به داخل فضای جانپناه، بهتر است قبل از ورود سرویس‌کار به چاله آسانسور، از یک سکوی قابل حمل فلزی استفاده شود.

در این مرحله پیش بینی چاه ارت ضروری است. اتصال زمین باید برای سیستم برق آسانسور در نظر گرفته شود. سیستم همبندی نیز برای هم ولتاژ کردن ریل‌های آسانسور و قطعات فلزی ثابت آن، ضروری است

 

مرحله سوم : عملیات آهن کشی ( سازه فلزی) چاه آسانسور

آهن کشی عبارت است از سازه فلزی چاه آسانسور. این سازه برای استقرار براکت‌های مورد نیاز ریل‌های کابین و ریل های وزنه اجرا می‌شود. آهن کشی معمولاً بر اساس نقشه طراحی شده توسط فروشنده آسانسور اجرا می‌شود. در آسانسورهای با ابعاد نرمال، معمولاً در چهار گوشه چاه از نبشی شماره ۸ یا ۱۰ استفاده می‌شود و برای بخش های میانی (کلاف بندی) از ناودانی شماره ۶ یا ۸ استفاده می‌شود. کلاف بندی در تراز طبقه در هر چهار طرف چاه اجرا شده و در میان طبقه در سه طرف چاه اجرا می‌شود. شاقول بودن کامل این سازه اهمیت زیادی دارد. در صورتی که آهن کشی شاقولی اجرا نشود هم از ابعاد داخل چاه آسانسور کاسته می‌شود و هم به هنگام نصب درب و ریل نیاز به برش و اصلاح آهن کشی خواهد بود. در حالت کلی می‌توان مراحل اجرای سازه آهن کشی را به صورت زیر بیان کرد.

  • تهیه نقشه اجرایی آهن کشی کامل چاه
  • تهیه لیست آهن آلات مورد نیاز
  • نصب داربست فلزی مناسب جهت اجرای آهن کشی
  • انجام آهن کشی با نظارت نماینده فنی شرکت فروشنده یا دستگاه نظارت ساختمان
  • اجرای ضد زنگ آهن آلات پس از صدور گواهی انجام کار آهن کشی

مرحله چهارم: دیوارکشی اطراف چاه (در صورتیکه قبل از آهن کشی انجام نشده باشد)

سه طرف چاه آسانسور (سمت راست – روبرو – سمت چپ) باید بوسیله قطعات یا دیوارهای جداکننده از محیط اطراف جدا شود. سطح داخلی این جداکنندها نیز باید به صورت مطلوب اندود کاری و صاف شود. دیوارهای جداکننده از کف تمام شده اولین توقف تا اتاقک موتورخانه بر روی پشت بام اجرا می‌شود.

ممکن است دیوارکشی با یکی از روش‌های زیر برحسب شرایط ساختمان انجام پذیرد.

  • ورق کشی ‌که به تناسب فضا از ورق‌های فلزی – یا پانل‌های گچی استفاده می‌شود.
  • رابیس بندی با استفاده از تورهای فلزی مخصوص و اندود کاری روی آن.
  • انجام اندود دیوار از طرف داخل چاهک بوسیله سیمان – یا گچ خاک.

دیوارهای جداکننده باید حتی الامکان به صورتی اجرا شوند که کلاف افقی در داخل آن مدفون نشود. اگر عملیات کلاف بندی آهن کشی در پشت ستون‌ها و در داخل دیوار قرار گیرد، باید در محل نصب براکت‌ها بر روی کلاف‌های افقی، فضای خالی مناسب پیش بینی شود تا از تخریب بعدی دیوار جلوگیری شود. برای در نظر گرفتن فضای مناسب نصب براکت ها می‌توان از نقشه‌های درب و ریل که توسط فروشنده آسانسور تهیه می‌شود استفاده کرد.

دیوارها و تیغه‌های پوشاننده چاه آسانسور باید از مصالح مقاوم در برابر آتش ساخته شوند. قابلیت تحمل آتش این دیوارها حداقل باید یک ساعت باشد. مقاوم در برابر آتش یعنی اینکه این دیوارها در اثر حرارت، گاز یا دود مسموم کننده متصاعد نکنند و باعث ایجاد گرد و غبار نشوند. در صورتی که دیوراه‌ها از شیشه ساخته شوند مقاومت در برابر حریق ملاک نیست و باید این شیشه ها از نوع لمینت شده با ارتفاع مناسب و مشخص شده در استانداردهای ملی آسانسور باشد.

در صورتی که دیواره‌های اطراف چاه آسانسور بتنی باشد طراح باید صفاحات آهنی یا پروفیل های فلزی مخصوص جهت نصب اجزای آسانسور را در محل‌های مورد نیاز پیش بینی نماید. اگر به هر دلیلی جایگذاری صفحات انجام نشود، استفاده از بولت‌های مخصوص بتن یا بولت‌های مخصوص دیوار‌های آجری که قابلیت تحمل نیروهای وارده بر اجزای مرتبط را دارند، مجاز است. اگر سازه اطراف چاه آسانسور فلزی باشد، لازم است پیش بینی های لازم برای اتصال اجزای آسانسور به سازه ساختمان در نظر گرفته شود.

سطح داخلی دیواره‌های چاه آسانسور در سمت ورودی های کابین باید صاف و بدون برجستگی و یا فرو رفتگی باشد. در صورت وجود برجستگی، باید این برجستگی با زاویه ۶۰ درجه نسبت به افق پوشانیده شود.

سطح داخلی دیواره‌های چاه آسانسور باید با مصالح مناسب و به گونه ای پوشانیده شوند که کمترین خلل و فرج را داشته باشند. در صورت استفاده از اندود گچ باید این سطوح با رنگ مناسب نیز پوشانیده شوند. اندود ماسه سیمان لیسه‌ای نیازی به رنگ آمیزی ندارد.

روشنایی چاه آسانسور باید مناسب باشد. برای این منظور لازم است دو عدد چراغ در فاصله نیم متر از بالاترین و پایین ترین نقطه چاه اجرا شود و مابقی چراغ ها با فواصل حداکثر ۷ متر اجرا شوند. این چراغ ها اغلب از نوع چراغ های تونلی با حفاظ مناسب هستند و قابلیت روشن و خاموش شدن از محل موتور خانه را دارند.

در صورت قطع مدار تغذیه آسانسور برای تعمیرات و سرویسکاری، باید مدار تغذیه سیستم روشنایی موتورخانه، روشنایی چاه و پریزهای برق برقرار بماند.

 

مرحله پنجم: ایجاد موتورخانه‌

‌اتاق موتورخانه بر حسب ابعاد و نقشه اجرایی فروشنده اجرا می‌شود و رعایت ابعاد و اندازه‌های زیر در آن الزامی است.

  • حداقل فضای باز در جلوی تابلوهای کنترل آسانسور ۷۰۰ میلیمتر باشد.
  • حداقل معبر برای عبور از کنار تجهیزات ثابت ۴۰۰ ‌ میلیمتر باشد.
  • حداقل معبر برای عبور از کنار تجهیزات در حال چرخش ۴۰۰ ‌ میلیمتر باشد.
  • حداقل ارتفاع موتور خانه در نواحی تردد و دسترسی ۲۰۰۰ میلیمتر باشد.
  • حداقل ارتفاع از روی قطعات در حال چرخش تا زیر سقف موتورخانه ۳۰۰ میلیمتر باشد.
  • در صورتی که اختلاف ارتفاع بین سطوح داخل موتورخانه بیش از ۵۰۰ میلیمتر باشد، سطح بالاتر باید با نرده محصور شود و برای دسترسی به آن نردبانی تعبیه شود.
  • سطح کاری معادل حداقل ۵۰۰×۶۰۰ میلیمتر اطراف تجهیزات چرخنده (کنترل کننده مکانیکی سرعت فلکه‌ها و … ) تعبیه شود.
  • فاصله کف تمام شده آخرین توقف تا زیر سقف اتاق موتورخانه نباید کمتر از ۶ متر باشد.
  • اتاق موتورخانه باید دربی با عرض ورودی حداقل ۹۰۰ میلیمتر و ارتفاع ۲۰۰۰ میلیمتر داشته باشد. این درب باید به سمت بیرون موتورخانه باز شود و داری قفلی باشد که از داخل با دست و از بیرون با کلید باز شود.
  • اتاق موتورخانه باید دارای پنجره جهت تهویه باشد.
  • موتورخانه باید هواکشی با حداقل فن CFM 250 و ابعاد ۴۰×۴۰ داشته باشد.
  • فضای موتورخانه همیشه باید دمای مناسب داشته باشد (بین ۵ الی ۴۰ درجه سانتیگراد) برای این منظور، برای فصول گرم از تهویه و هواکش و در فصول سرد از یک هیتر یا بخاری برقی استفاده خواهد شد.
  • یک عدد کپسول آتش نشانی CO2 باید در موتور خانه نصب شود.
  • تابلو برق سه فاز طبق مشخصات مورد تأیید شرکت فروشنده آسانسور در موتورخانه نصب شود. برای این منظور اجرای کابل کشی برق سه فاز تا موتورخانه جهت نصب این تابلو ضروری است.
  • چنانچه دو آسانسور در کنار هم قرار دارند باید دریچه ای (Trap Door) به ابعاد حداقل ۸۰×۱۰۰ سانتیمتر در سقف موتورخانه (بالای فضای مقابل درب ورودی آسانسور در طبقه آخر) تعبیه شود.
  • سقف چاهک باید برای بارهای استاتیکی و دینامیکی به همراه ظرفیت آسانسور طراحی و ساخته شود.
  • کف موتورخانه باید از مصالح غیر لغزنده مانند بتن ماله کشی شده یا ورق آجدار ساخته شده باشد.
  • روشنایی داخل موتورخانه باید به میزان حداقل ۲۰۰ لوکس در کف و اطراف کلیه نواحی دسترسی تامین گردد. همچنین باید حداقل یک پریز در موتورخانه نصب شود.
  • برای جلوگیری سقوط اجسام خارجی به داخل چاه باید لبه هایی به ارتفاع ۵۰ میلیمتر در اطراف کلیه سوراخ‌های باز کف موتورخانه ایجاد شود. برای این منظور می‌توان این سوراخ ها را با استفاده از لوله‌های پی وی سی ایجاد کرد و ارتفاع این لوله ها را بیشتر از سقف موتورخانه در نظر گرفت، پس از اتمام عملیات نصب و راه اندازی آسانسور به هر اندازه که لازم باشد از باقیمانده لوله ها را بریده و ارتفاع ۵۰ میلیمتری را تامین کرد.
  • قلابی فلزی در بالای چاه آسانسور روی مرکز سقف موتورخانه نصب شود. ظرفیت این قلاب متناسب با ظرفیت آسانسور خواهد بود.

 

اورهد چاه آسانسور‌

  • ‌فاصله کف بالاترین طبقه تا زیر سقف چاه آسانسور را اورهد می‌نامند‌.
  • در طبقه آخر که محل استقرار آخرین درب آسانسور است فاصله اورهد (طاق بالای چاله آسانسور) تا کف طبقه آخر حداقل به فاصله‌ای به ارتفاع۳۸۰ سانتیمتر دارد.
  • یعنی به صورت ساده‌تر از کف طبقه آخر تا طاقی که بتن ریزی می‌شود و موتور آسانسور بر روی آن قرار می‌گیرد به ارتفاع۳۸۰ سانتیمتر نیاز دارد. البته سازندگان آسانسور یا مجریان ساختمان به طور متوسط این ارتفاع را بین ۳۸۰ تا ۴۰۰ سانتیمتر در نظر می‌گیرند.
  • این ارتفاع نیز فضای جان پناهی برای سرویس کار آسانسور که بر روی کابین کار می‌کند ایجاد می‌نماید.
  • و همچنین خود کابین نیز دارای لوازم و قطعاتی است که از اتاقک کابین بلندتر بوده و نیاز به این فضا دارد.

مرحله ششم: دورچینی درب طبقات‌

بعد از اتمام نصب ریل و درب و کنترل نهایی عملیات توسط عوامل فنی و تأیید آن باید موارد ذیل انجام شود.

  • اجرای دیوار چینی دور درب‌ها به وسیله آجر یا بلوک یا پوشش‌های فلزی
  • پوشش به هر صورتی که انجام می‌شود نبایستی از لبه داخلی درب‌ها در سمت چاهک تجاوز نماید و حداقل باید با لبه چهارچوب درب‌ها همسطح باشد.

مرحله هفتم: اجرای کابل کشی و نصب تابلو برق سه فاز‌

همانطوریکه در بند ۸ و ۹ مرحله ۶ آمده است اجرای کابل کشی و نصب تابلو برق سه فاز از اولویت خاصی برخوردار است و لذا به شرح زیر باید اقدام شود.

  • نصب کابل برق سه فاز از محل نصب کنتور تا موتورخانه آسانسور
  • نصب سیم ارت (Earth)
    چنانچه فاصله کنتور تا محل نصب تابلو برق سه فاز بیش از اندازه‌های استاندارد است باید محاسبه شده در سایز کابل تغییرات لحاظ
  • شود.
  • در فاصله‌های استاندارد از کابل ۵×۱۶ میلیمتر برای آسانسورهای ۸ و ۱۳ نفره و از کابل ۵×۱۰ میلیمتر جهت آسانسورهای ۴ و ۶ نفره استفاده می‌شود.
تجهیزات لازم که باید در تابلو برق سه فاز تعبیه شود.
  • سه عدد فیوز ۲۵ A برای آسانسورهای ۴و۶ نفره
  • سه عدد فیوز ۵۰ A برای آسانسورهای ۸و۱۳ نفره و باری
  • کلید گردان ۶۳ A
  • سه عدد چراغ زیگنال
  • نصب پریز و فیوز مینیاتوری جهت روشنایی موتورخانه – روشنایی داخل چاهک و فن موتورخانه
  • تعبیه ترموستات جهت تنظیم دمای موتورخانه و فن

کارهای اجرائی کارفرما هنگام اجرای آسانسور در ساختمان

  • ضد زنگ آهن کشی
  • مشخص کردن کدهای معماری طبقات برای نصب صحیح درب ها
  • دیوارچینی دورتادور چاهک آسانسور (دیوارچینی بالای درب ها پس از نصب درب ها صورت می‌گیرد و دیوار چینی بالای درب ورودی اصلی پس از جایگذاری کابین)
  • اندود کاری دیوارهای داخلی چاهک و مسدود کردن تمامی منافذ (توصیه می‌شود قبل از جایگذاری کابین صورت گیرد)
  • اندودکاری آستانه درب ها
  • نصب قلاب زیر طاق اتاق آسانسور (معمولاً این قلاب به هنگام بتن ریزی سقف موتورخانه در آن جایگذاری می‌شود)
  • قالب بندی و آرماتور بندی سکوی موتورخانه
  • دریافت نقشه سوراخ های سکوی موتورخانه و جایگذاری لوله های مربوط به آن (معمولاً دو عدد لوله ۸ اینچ و ۴ عدد لوله ۴ اینچ)
  • بتن ریزی سکوی موتورخانه
  • نصب کابل و جعبه سه فاز در اتاق آسانسور
  • اجرای چراغ های تونلی و پریز در چاه و ارتینگ
  • اجرای روشنائی موتور خانه
  • اجرای هواکش ۴۰در۴۰ داخل موتورخانه
  • بنائی ته چاهک و اجرای سکوی ته چاه ‍

 

اگر آسانسور گیر کرد بیرونی ها چه کنند؟

 

گیر کردن آسانسور

اگر آسانسور گیر کرد بیرونی ها چه کنند؟

اینکه آپارتمان‌ها تبدیل به یکی از عناصر اصلی زندگی شهری شده‌اند و اصولا همه‌گیر شدن ساختمان‌های بلندمرتبه مدیون وجود آسانسورهاست. شاید برای یک ساختمان سه یا چهار طبقه ضرورت وجود آسانسور چندان حس نشود (هر چند این روزها در این ساختمان‌ها هم وجود آسانسور حیاتی است) اما مطمئنا در آپارتمان‌هایی با تعداد طبقات بالا، نبود آسانسور امری غیر منطقی به نظر می‌رسد.
با این حال آسانسور یک وسیله‌ است و همه‌ وسیله‌ها روزی با نقص روبه‌رو شده یا خراب می‌شوند. اما این موضوع زمانی مشکل‌آفرین است که این نقص هنگام حضور افراد در داخل آسانسور رخ دهد. گیر کردن در آسانسور شاید کابوس بسیاری از ما باشد. به خصوص که ممکن است داستان‌های عجیب و غریبی هم در این مورد خوانده یا شنیده باشیم. در این مطلب می‌خواهیم تمامی زوایای این اتفاق را با هم بررسی کرده و بر این ترس غلبه کنیم.

چرا آسانسورها گیر می‌کنند؟

گیر کردن آسانسورها رایج‌ترین نقصی است که از آن‌ها دیده می‌شود، اما خودِ گیر کردن نقص اصلی نیست. در واقع زمانی که اخلالی در سیستم حرکتیِ آسانسور به وجود می‌آید ترمزش فعال شده و کابین آسانسور را در موقعیت فعلی‌اش نگه می‌دارد. پس گیر کردن آسانسور به نوعی واکنش سیستم برای حفاظت از سرنشینان کابین در مقابل اخلال در سیستم محرک آسانسور است.
اما این اخلال به سه دلیل عمده اتفاق می‌افتد:

  • قطع شدن ناگهانی برق: این اتفاق می‌تواند به خاطر اخلال در خدمات شرکت برق، خطای انسانی یا بلایای طبیعی رخ دهد.
  • استفاده نادرست از آسانسور: زمانی که مسافران سیستم الکتریکی یا مکانیکی آسانسور را به طریقی دستکاری می‌کنند، مثلا بیش از ظرفیت آسانسور سوارش می‌شوند یا در را به زور باز نگه می‌دارند و مواردی از این دست می‌تواند منجر به اخلال در سیستم آسانسور و متوقف شدن آن شود.
  • نقص مکانیکی و الکتریکی: آسانسور مانند هر وسیله‌ الکتریکی و مکانیکی ممکن است با نقص رو‌به‌رو شود که اگر این اتفاق حین خدمت‌رسانی رخ دهد برای جلوگیری از اتفاقات ناگوار کابین متوقف می‌شود.

دو حالت وجود دارد: یا کابین آسانسور هم ردیف با یک طبقه متوقف شده است یا بین طبقات.

با استفاده از کلید اضطراری یا همان سه گوش درهای آسانسور که معمولا در دست مدیر ساختمان و یکی دو همسایه دیگر است در را باز کنید تا محبوس شدگان خارج شوند، اما اگر کابین بین طبقات گیر کرده است، عقل حکم می کند که با مأموران آتش نشانی تماس بگیرند و از آنها تقاضای کمک کنید.

بسیاری از مأموریت های سازمان آتش نشانی مربوط به گیر کردن کابین آسانسور بین طبقات است. اگر در هر شرایطی دسترسی به مأموران امداد و نجات ممکن نشد خودتان می توانید با کمی دقت دست به کار شوید.

ابتدا باید کلید اصلی برق را قطع کنید. به اتاق موتورخانه بروید. اگر قسمت های رنگ خورده سیم بکسل ها به قسمت های رنگ خورده پایه موتور گیربکس هم سطح هستند کابین در تراز یکی از طبقات ایستاده و گرنه باید ان را با یکی از طبقات هم سطح کنید.

برای این کار با یک دست اهرم ترمز روی موتور گیربکس را فشار دهید و با دست دیگر فلکه دستی زردرنگ روی موتور را در جهتی که راحت تر می چرخد بچرخانید.

در صورتی که سرعت حرکت زیاد شد با شل کردن اهرم ترمز، جلوی سرعت را بگیرید. این چرخش را ادامه دهید تا قسمت های رنگ خورده روی سیم بکسل ها با قسمت های رنگ خورده پایه موتور گیربکس هم سطح شوند. در این حالت اهرم ترمز را رها کنید تا کابین متوقف شود.

از سوراخ سقف چاه موقعیت کابین را پیدا کرده و به آن طبقه بروید. با کلید 3 گوش در طبقه را باز کنید و با فشار دادن لته درهای کابین، در را هم باز کنید تا مسافران از آن خارج شوند.

بلافاصله با شرکت آسانسور تماس بگیرید تا برای بررسی وضعیت و رفع اشکال به ساختمان شما بیایند.

آسانسور ارزان

آسانسور آتش نشان

آسانسور آتش نشان

این بحث همواره برای طراحان و معماران ساختمان ها مطرح بوده است که آیا در هنگام بروز آتش سوزی در ساختمان امکان استفاده از آسانسور هابرای کمک به تخلیه ساکنین به خصوص افراد ناتوان و سالمندان که توانایی استفاده از پله های فرار و خروج از ساختمان ندارند، وجود دارد؟

البته این مسئله همواره از سوی مردم با شک و تردید همراه بوده است آن ها بر این اعتقاد هستند که آسانسورها به هنگام بروز خطر قابل اعتماد نیستند.

امروزه اکثر استانداردهای معتبر آسانسوری بر این نظر هستند که تخلیه افراد توسط آسانسور های آتش نشان شامل کلیه افراد ساکن ساختمان بوده که افراد مسن، ناتوان و معلولین حرکتی حبس شده در طبقات از الویت بیشتری برخوردار هستند.

طبق استاندارد BS5588 به هنگام بروز آتش سوزی در طبقات ساختمان، کلیه آسانسور ها با فرمانی که از مرکز کنترل اطفاء حریق و حسگرهای موجود در ساختمان به تابلو های فرمان آسانسورها صادر می گردد، در نزدیک ترین طبقه توقف کرده، پس از تخلیه مسافرین، آسانسورها خاموش می شوند.

قابل توجه اینکه آسانسورها از طریق سیستم های کنترل، طبقه ای که در آن آتش سوزی صورت گرفته را تشخیص داده، در آن طبقه متوقف نمی شود.

طبق تابلو فرمان کنترل،آسانسور آتش نشان به طور اتوماتیک به طبقه همکف (طبقه اصلی) مراجعه نموده و آماده سرویس دهی به مآمورین آتس نشانی می شود.

در این مرحله کلیه شستی های احضار طبقات از سرویس دهی خارج گردیده، کلیه فرامین آسانسور از داخل کابین تحت اختیار مأمور آتش نشان قرار میگیرد و بطور دستی توسط مأمور آتش نشان آسانسور به طبقه ای که در ان احتمال خطر آتش سوزی وجود دارد مراجعه کرده، جهت تخلیه به فضای امن به کمک افراد ناتوان و یا معلول حرکتی می شتابد.

در استاندارد ها پیشنهاد می شود که سرعت آسانسور یک ساختمان به گونه ای انتخاب شود که حداکثر مدت زمان سفر آسانسور از بالاترین تا پایین ترین توقف بیش از 20 تا 45 ثانیه نباشد تا مسافرین داخل کابین که فاقد هرگونه تجهیزات حفاظتی از جمله ماسک می باشند در معرض دود و حریق و گرما قرار نگیرند. حداقل ابعاد آسانسور آتش نشان که بتواند معلولین همراه با ویلچر تخلیه نماید، باید به ظرفیت 8 نفر به وزن 630 کیلو گرم و به ابعاد 140*110 باشد و حداقل درب ورودی بهتر است تمام اتوماتیک 80 سانتیمتر  باشد.

در آسانسورهای آتش نشان دیواره ی اطراف چاهک آسانسور باید حداقل بمدت یک ساعت در مقابل حریق مقاوم باشند. همانطور که مطرح گردید وجود آسانسور آتش نشان تابع ارتفاع ساختمان و سطح زیر بناء مفید آن است و تابع تعداد ساکنین ساختمان نمی باشد.

مسئله دیگر که باید در مورد آسانسورهای آتش نشان مور توجه قرار بگیرد تعبیه ی یک دریچه روی سقف کابین به ابعاد 50*50 و نردبان جاسازی شده روی دیوار برای استفاده مأمورین آتش نشان است.